Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Aleksandra Łaskarzewska po rozpoznaniu w dniu 28 lipca 2016 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia K. K. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 7 kwietnia 2016 r., sygn. akt IV SA/Wr 106/16 o odmowie przyznania prawa pomocy w sprawie ze skargi K. K. na uchwałę Rady Gminy M. z dnia [...] lutego 2016 r., nr [...] w przedmiocie rozpatrzenia skargi na działalność Wójta Gminy M. oraz Kierownika Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w M. postanawia: uchylić zaskarżone postanowienie i sprawę przekazać Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu we Wrocławiu do ponownego rozpoznania
Postanowieniem z dnia 7 kwietnia 2016 r., sygn. akt IV SA/Wr 106/16 Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu odmówił skarżącej przyznania prawa pomocy w sprawie z jej skargi na uchwałę Rady Gminy M. z dnia [...] lutego 2016 r., nr [...] w przedmiocie rozpatrzenia skargi na działalność Wójta Gminy M. oraz Kierownika Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w M.
Sąd podał, że postanowieniem z dnia 17 marca 2016 r., sygn. akt IV SA/Wr 106/16 odrzucił skargę na wyżej opisaną uchwałę Rady Gminy M. z dnia [...] lutego 2016 r. W uzasadnieniu wskazano, że w sprawie zachodzi brak właściwości sądu administracyjnego. Zaskarżona bowiem została uchwała informująca skarżącą o sposobie załatwienia skargi wniesionej w trybie postępowania skargowego regulowanego przepisami działu VIII k.p.a. Uchwała taka nie podlega zaskarżeniu do sądu administracyjnego. Dalej Sąd wskazał, że zgodnie art. 247 P.p.s.a., prawo pomocy nie przysługuje stronie w razie oczywistej bezzasadności skargi. Sad uznał, że w niniejszej sprawie mamy do czynienia z oczywistą bezzasadnością skargi, która wyklucza możliwość przyznania prawa pomocy.
Zażalenie na powyższe postanowienie złożyła skarżąca, wnosząc o zwolnienie z opłat sądowy i przyznanie pomocy prawnej. Stwierdziła, że sporządzane dokumenty przez Urząd Gminy M. i GOPS-M. mogą być zaskarżane do sądu administracyjnego.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie okazało się usprawiedliwione, choć z innych przyczyn aniżeli w nim podane.
W kontrolowanej sprawie sąd I instancji odmówił przyznania prawa pomocy już po odrzuceniu skargi. Tymczasem kontrolowany sąd nie może na podstawie art. 247 ustawy prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, dalej p.p.s.a. odmówić przyznania prawa pomocy po wydaniu postanowienia o odrzuceniu skargi ze względu na jej niedopuszczalność. Byłoby to bowiem faktyczne badanie zasadności postanowienia o odrzuceniu skargi przez sąd I instancji.
Takie działanie Sądu pierwszej instancji jest niedopuszczalne, a to z uwagi na przysługujące stronie prawo wniesienia skargi kasacyjnej od postanowienia odrzucającego skargę - art. 173 p.p.s.a. i wyłączną kompetencję Naczelnego Sądu Administracyjnego do oceny jej zasadności.
Sygn. akt I OZ 521/16
Mając powyższe na uwadze Naczelny Sąd Administracyjny, w oparciu o art. 185§1 w związku z art. 197 § 1 i 2 P.p.s.a., postanowił jak w sentencji.