Zażalenie na postanowienie WSA w Olsztynie w sprawie ze skargi na bezczynność Dyrektora Okręgowego Służby Więziennej w O. w rozpoznaniu wniosku
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Borowiec (spr.) po rozpoznaniu w dniu 20 lipca 2011 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia A.Z. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 8 czerwca 2011 r., sygn. akt II SAB/Ol 35/11 o oddaleniu wniosku A.Z. o wyłączenie sędziów: J.K., M.G., A.J. - S., B.J., B.J., T.L., K.M., A.M., H.R. i Z.Ś. oraz referendarzy sądowych A.B. i K.N. od orzekania w sprawie ze skargi A.Z. na bezczynność Dyrektora Okręgowego Służby Więziennej w O. w rozpoznaniu wniosku z dnia [...] lipca 2010 r. postanawia: oddalić zażalenie.

Inne orzeczenia o symbolu:
6194 Funkcjonariusze Służby Więziennej
658
Inne orzeczenia z hasłem:
Służba więzienna
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Okręgowy Służby Więziennej
Uzasadnienie strona 1/4

A.Z. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie skargę na bezczynność Dyrektora Okręgowego Służby Więziennej w O. w rozpoznaniu wniosku z dnia 29 lipca 2010 r.

W dniu 30 maja 2011 r. skarżący złożył wniosek o wyłączenie od udziału w tej sprawie sędziów orzekających w Wydziale II Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie oraz referendarzy sądowych. Jako podstawę prawną ich wyłączenia wskazał art. 19 oraz 18 § 1 pkt 6a ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm., dalej jako: P.p.s.a.) W uzasadnieniu wniosku stwierdził, że istnieje uzasadniona wątpliwość co do bezstronności ww. sędziów i referendarzy sądowych, gdyż brali oni udział w poprzednio prowadzonych postępowaniach w tej sprawie. W jego ocenie, o zasadności złożonego w tej sprawie wniosku przesądza fakt, podejmowania przez ww. osoby decyzji pod wpływem czynników irracjonalnych, przez które strona rozumie uleganie wpływom na psychikę wywołanym zachowaniem stron postępowania, jak również uleganie uprzedzeniom, niechęci, gniewu i sympatii.

Wymienieni we wniosku o wyłączenie sędziowie i referendarze sądowi złożyli do akt sprawy oświadczenia, w których podali, że nie zachodzi między nimi, ani żadną ze stron tego postępowania okoliczność tego rodzaju, że mogłaby wywołać uzasadnioną wątpliwość co do ich bezstronności w jej rozpoznaniu. Ponadto oświadczyli, że w niniejszej sprawie nie zachodzi żaden z powodów wyłączenia z mocy ustawy, wymienionych w art. 18 P.p.s.a. (karta nr 24 - 35 akt sądowych).

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie postanowieniem z dnia 8 czerwca 2011 r., sygn. akt II SAB/Ol 35/11 wniosek A.Z. o wyłączenie ww. sędziów i referendarzy sądowych, oddalił.

W uzasadnieniu postanowienia odwołując się do treści art. 19 P.p.s.a. podał, że okoliczność mogąca wywołać uzasadnioną wątpliwość co do bezstronności sędziego w danej sprawie musi być realna, a nie jedynie potencjalna. Nie jest zatem wystarczająca sama podejrzliwość strony bądź utrata przez nią zaufania co do obiektywizmu sędziego. W świetle powyższego bez znaczenia pozostaje subiektywne przekonanie strony o braku bezstronności sędziego wyznaczonego do rozpoznawania jej sprawy, lecz konieczne jest wskazanie poważnych powodów, które obiektywnie spowodowały utratę zaufania strony (por: postanowienie NSA z dnia 15 września 2008 r., sygn. akt II FZ 397/08, Lex nr 493907). Sąd pierwszej instancji wskazał, że każda sprawa podlega indywidualnej ocenie przez składy sędziowskie. Sam fakt orzekania w innej sprawie, w której wnioskodawca był stroną, nie daje podstawy do formułowania zastrzeżeń co do bezstronności sędziego, biorącego udział w rozstrzyganiu innej sprawy. Z tych przyczyn okoliczność, że sędzia bądź referendarz sądowy orzekał w innej sprawie zainicjowanej przez skarżącego, nie czyni zasadną sugestii o jakimkolwiek ich nastawieniu do strony, czy też o istnieniu "czynników irracjonalnych wpływających na podejmowanie decyzji", na które to powołano się we wniosku. W tym kontekście podstawy do wyłączenia nie może stanowić również niezadowolenie strony z rozstrzygnięcia uprzednio toczącej się sprawy, bowiem zarzuty te strona mogła podnosić w środkach odwoławczych od orzeczeń sądu pierwszej instancji (por. postanowienie NSA z dnia 5 września 2008 r., sygn. akt I OZ 665/08, opubl.: www.orzeczenia.nsa.gov.pl). Wskazał ponadto, że na mocy art. 22 § 2 P.p.s.a. ustawodawca nałożył na sędziego, którego dotyczy wniosek o wyłączenie, obowiązek złożenia wyjaśnienia.

Strona 1/4
Inne orzeczenia o symbolu:
6194 Funkcjonariusze Służby Więziennej
658
Inne orzeczenia z hasłem:
Służba więzienna
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Okręgowy Służby Więziennej