Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Irena Kamińska po rozpoznaniu w dniu 26 maja 2009 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia P. J. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 6 kwietnia 2009 r., sygn. akt II SAB/Sz 163/08 odmawiające przyznania P. J. prawa pomocy w zakresie całkowitym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie radcy prawnego w sprawie ze skargi P. J. na bezczynność Prokuratora Rejonowego w Świnoujściu w przedmiocie wznowienia postępowania dotyczącego udzielenia informacji publicznej postanawia: oddalić zażalenie
Postanowieniem z dnia 6 kwietnia 2009 r. sygn. akt II SAB/Sz 163/08 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie odmówił przyznania P. J. prawa pomocy w zakresie całkowitym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie radcy prawnego w sprawie ze skargi P. J. na bezczynność Prokuratora Rejonowego w Świnoujściu w przedmiocie wznowienia postępowania dotyczącego udzielenia informacji publicznej.
W uzasadnieniu postanowienia Sąd wskazał, że Postanowieniem z dnia 15 stycznia 2009 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie odrzucił skargę P. J. na bezczynność Prokuratora Rejonowego w Świnoujściu w przedmiocie udzielenia informacji publicznej.
Odpis powyższego orzeczenia wraz z uzasadnieniem oraz pouczeniem o prawie wniesienia skargi kasacyjnej został doręczony skarżącemu dnia 31 stycznia 2009 r.
P. J. w dniu 4 lutego 2009 r. złożył do Sądu pismo w którym wniósł o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym obejmującym ustanowienie radcy prawnego celem sporządzenia skargi kasacyjnej od orzeczenia Sądu w sprawie II SAB/Sz 163/08.
Sąd zarządzeniem z dnia 9 marca 2009 r. wezwał wnioskodawcę do uzupełnienia braków formalnych wniosku o przyznanie prawa pomocy poprzez złożenie go na urzędowym formularzu PPF, w terminie siedmiodniowym pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpoznania.
W zakreślonym terminie P. J. złożył urzędowy formularz PPF, w którym w rubryce 4 wskazał, że wnosi o "przyznanie wszystkich sześciu pozycji".
Z treści oświadczenia o stanie rodzinnym, majątku i dochodach wynika, że wnioskodawca prowadzi samodzielne gospodarstwo domowe, nie posiada majątku, miesięcznie uzyskuje dochód w wysokości [...] zł. Ponadto skarżący wskazał, że ponosi wydatki z tytułu alimentów w kwocie 200 zł miesięcznie.
Wydając zaskarżone orzeczenie Sąd pierwszej instancji wskazał, iż istotą prawa pomocy w postępowaniu sądowoadministracyjnym jest umożliwienie osobom, które nie posiadają ku temu własnych środków, dochodzenia przed sądem swych praw.
Z treści wniosku P. J. o przyznanie prawa pomocy w niniejszej sprawie wynika, że sytuacja materialna skarżącego, będącego rencistą, co do zasady powinna uzasadniać pozytywne rozpatrzenie wniosku. Rozważając tę kwestię, nie sposób jest jednak poprzestać wyłącznie na argumencie materialnym. Nie da się bowiem nie widzieć, że wnioski P. J. rozpatrywane są na posiedzeniach niejawnych, na które w bieżącym roku, zostało skierowanych i rozpoznanych około kilkadziesiąt innych wniosków o przyznanie prawa pomocy złożonych przez tego samego skarżącego. W tej sytuacji, mimo że sąd ma świadomość istnienia takiej dominującej wykładni przepisów o prawie pomocy, która sprowadza się do dopuszczalności rozważania przesłanek ustawowych prawa pomocy wynikających z art. 252 § 1 w związku z art. 246 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) tylko w kontekście okoliczności konkretnej sprawy, to jednak widzi uzasadnioną potrzebę dokonania szerszej oceny wniosku. Mianowicie, wniosek P. J. o przyznanie prawa pomocy dotyczy sprawy, której przedmiot jest związany z ustawą z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. z 8 października 2001 r. Nr 112, poz. 1198). Okoliczność, że każdy ma prawo do uzyskania posiadanej przez zobowiązany podmiot informacji będącej informacją publiczną bez obowiązku wykazania swojego interesu prawnego lub faktycznego (z wyjątkiem wystąpienia o udzielenie informacji przetworzonej) nie jest, zdaniem sądu, równoznaczna z uznaniem nadużywania tego prawa za przesłankę nie mającą znaczenia przy rozpatrywaniu wniosku o przyznanie prawa pomocy w takiej sprawie.