Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Borowiec po rozpoznaniu w dniu 3 września 2014 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia R.P. na zarządzenie Przewodniczącego Wydziału II Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 11 czerwca 2014 r. sygn. akt II SA/Wa 458/14 w przedmiocie wezwania do uiszczenia wpisu sądowego od skargi R.P. na decyzję Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych z dnia [...] stycznia 2014 r. nr [...] w przedmiocie przetwarzania danych osobowych postanawia oddalić zażalenie.
Przedmiotem skargi w niniejszej sprawie R.P. uczynił decyzję Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych z dnia [...] stycznia 2014 r. nr [...] w przedmiocie przetwarzania danych osobowych.
Przewodniczący Wydziału II Wojewódzkiego Sąd Administracyjnego w Warszawie zarządzeniem z dnia 11 czerwca 2014 r. sygn. akt II SA/Wa 458/14, powołując się na § 2 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 221, poz. 2193 ze zm.), wezwał R.P. do uiszczenia wpisu sądowego od wniesionej skargi w kwocie 200 zł, pod rygorem jej odrzucenia.
Zarządzenie z dnia 11 czerwca 2014 r. o wezwaniu do uiszczenia wpisu stało się przedmiotem zażalenia R.P. do Naczelnego Sądu Administracyjnego. W uzasadnieniu zażalenia podał, iż Sąd pierwszej instancji wezwał go do uiszczenia wpisu sądowego wskazując błędną podstawę prawną, tj. § 2 ust. 1 pkt 2 powołanego rozporządzenia, bowiem zastosowanie w niniejszej sprawie powinien znaleźć przepis § 2 ust. 1 pkt 6 tego rozporządzenia, a zatem skarżący powinien uiścić wpis w wysokości przewidzianej dla skargi na bezczynność organu. Stwierdził, iż zaskarżoną decyzję wydano bezpodstawnie, a zatem w takim przypadku "każde jej zaskarżenie jest zaskarżeniem bezczynności". Podniósł ponadto, iż to przewodniczący składu orzekającego, a nie przewodniczący wydziału sądu, jest uprawniony do wzywania do uiszczenia wpisu sądowego.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z generalną zasadą odpłatności wymiaru sprawiedliwości, strony ponoszą koszty postępowania związane ze swym udziałem w sprawie, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej (art. 199 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j.: Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm., zwanej dalej p.p.s.a.). Do kosztów sądowych należą m.in. opłaty sądowe, na które składają się wpis i opłata kancelaryjna (art. 211 i art. 212 § 1 p.p.s.a.). W świetle art. 230 § 1 i 2 p.p.s.a. od pism wszczynających postępowanie przed sądem administracyjnym w danej instancji, w tym skargi, pobiera się wpis stosunkowy lub stały. Wpis stosunkowy pobiera się w sprawach, w których przedmiotem zaskarżenia są należności pieniężne, w innych sprawach pobiera się wpis stały (art. 231 p.p.s.a.). Jeżeli więc przedmiotem sprawy nie są należności pieniężne, od których pobiera się wpis stosunkowy w zależności od wysokości należności objętych zaskarżeniem, to w sprawie należy uiścić wpis stały.
Jednocześnie w art. 233 p.p.s.a. zawarto delegację ustawową dla Rady Ministrów do określenia, w drodze rozporządzenia, wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu. W wykonaniu tej delegacji Rada Ministrów wydała rozporządzenie z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 221, poz. 2193 ze zm.).
W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego, Przewodniczący Wojewódzkiego Sąd Administracyjnego w Warszawie błędnie zastosował podstawę prawną wezwania do uiszczenia wpisu sądowego, jednak uchybienie to nie miało wpływu na treść rozstrzygnięcia, bowiem wysokość wpisu została określona prawidłowo.