Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Pocztarek po rozpoznaniu w dniu 17 sierpnia 2010 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia J. K. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 24 czerwca 2010 r., sygn. akt II SA/Wa 1013/09 o odrzuceniu wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej w sprawie ze skargi J. K. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] maja 2009 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia w drodze wyjątku postanawia: oddalić zażalenie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 16 grudnia 2009 r. sygn. akt II SA/Wa 1013/09 oddalił skargę J. K. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] maja 2009 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia w drodze wyjątku. Odpis sentencji nieprawomocnego wyroku wraz z uzasadnieniem doręczono skarżącemu w dniu 12 stycznia 2010 r.
Postanowieniem z dnia 21 stycznia 2010 r. referendarz sądowy przyznał J. K. prawo pomocy w zakresie częściowym i ustanowił dla niego radcę prawnego.
Pismem z dnia 4 lutego 2010 r. Okręgowa Izba Radców Prawnych zawiadomiła Sąd, iż w przedmiotowej sprawie pełnomocnikiem z urzędu dla skarżącego J. K. został wyznaczony radca prawny B. Z..
W dniu 4 maja 2010 r. (data stempla pocztowego) ustanowiony z urzędu pełnomocnik skarżącego - radca prawny B. Z. wniósł skargę kasacyjną, w treści której zawarł wniosek o przywrócenie terminu do jej wniesienia.
W uzasadnieniu wniosku podał, iż decyzję Dziekana Okręgowej Izby Radców Prawnych odebrał 6 marca 2010 r., natomiast pełnomocnictwo otrzymał od skarżącego 31 marca 2010 r., a więc po terminie ustalonym dla uprawomocnienia się wyroku. W związku z powyższym stwierdził, że oczywistym było, że nie mógł sporządzić skargi kasacyjnej w terminie.
Postanowieniem z dnia 24 czerwca 2010 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił wniosek skarżącego o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej.
W uzasadnieniu wskazał, że stosownie do postanowień art. 87 § 1 P.p.s.a. pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. W piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu (§ 2). Równocześnie z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie (§ 4).
W ocenie Sądu I instancji, przyczyna uchybienia terminu do wniesienia skargi kasacyjnej ustała w dacie otrzymania przez pełnomocnika skarżącego pełnomocnictwa udzielonego przez skarżącego tj. w dniu 31 marca 2010 r., stąd też ostatnim dniem terminu do złożenia przedmiotowego wniosku był 7 kwietnia 2010 r., podczas gdy wniosek złożony został 4 maja 2010 r.
Dodał, iż po otrzymaniu decyzji Dziekana Okręgowej Izby Radców Prawnych pełnomocnik skarżącego zapoznał się z aktami sprawy już w dniu 11 marca 2010 r. (k-81 ). Następnie po otrzymaniu w dniu 31 marca 2010 r. dokumentu pełnomocnictwa i złożeniu go do Sądu, ponownie zapoznał się z aktami w dniu 23 kwietnia 2010 (k-91) wnosząc o wydanie mu kserokopii określonych dokumentów. Jednocześnie we wniosku o przywrócenie terminu nie wskazano przyczyny upływu tak długiego czasu od uzyskania pełnomocnictwa do złożenia skargi kasacyjnej wraz z wnioskiem o jej przywrócenie.
Na powyższe postanowienie skarżący wniósł zażalenie domagając się jego zmiany i przywrócenia terminu, ewentualnie o jego uchylenie i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie.