Zażalenie na postanowienie WSA Lublinie w sprawie ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Białej Podlaskiej , zn. [...] w przedmiocie odmowy wznowienia postępowania w sprawie zwolnienia ze służby celnej
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Stahl po rozpoznaniu w dniu 16 czerwca 2009 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia M. T. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego Lublinie z dnia 15 kwietnia 2009 r., sygn. akt III SA/Lu 387/08 o oddaleniu wniosku o zmianę pełnomocnika w sprawie ze skargi M. T. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Białej Podlaskiej z dnia [...] września 2009 r., zn. [...] w przedmiocie odmowy wznowienia postępowania w sprawie zwolnienia ze służby celnej postanawia: uchylić zaskarżone postanowienie

Inne orzeczenia o symbolu:
6197 Służba Celna
Inne orzeczenia z hasłem:
Prawo pomocy
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Izby Celnej
Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia 15 kwietnia 2009 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie oddalił wniosek M. T. o zmianę pełnomocnika wyznaczonego z urzędu przez Okręgową Radę Adwokacką w Lublinie. W uzasadnieniu postanowienia Sąd stwierdził, że wniosek o przyznanie prawa pomocy nie zasługuje na uwzględnienie ponieważ skarżącemu przyznano w toku postępowania prawo pomocy, zatem ponowne żądanie w tym samym zakresie i w tym samym postępowaniu nie może zostać uwzględnione.

Skarżący wniósł zażalenie, podnosząc, że postanowienie to zamyka mu drogę do dwuinstancyjnej kontroli rozstrzygnięcia organu administracji.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zaskarżone postanowienie należało uchylić, lecz z innych przyczyn niż wskazywane w zażaleniu. Z akt sprawy wynika, że w związku z wydaniem przez wyznaczonego z urzędu pełnomocnika opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej od wyroku wydanego w dniu 16 grudnia 2008 r. w tej sprawie, skarżący pismem z dnia 2 marca 2009 r. wystąpił do Sądu z wnioskiem o wyznaczenie innego pełnomocnika.

Z treści pisma skarżącego z dnia 2 marca 2009 r. wynika wyraźnie, iż domagał się on wyznaczenia innego pełnomocnika. Kwestie wyznaczenia adwokata bądź jego zmiany należą do właściwej Okręgowej Rady Adwokackiej, o czym Sąd powinien skarżącego poinformować, zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego, w odpowiedzi na pismo. Wniosek skarżącego o przyznanie prawa pomocy został bowiem w postępowaniu przed Sądem I instancji pozytywnie rozpoznany już postanowieniem z dnia 18 grudnia 2008 r.

Pismo to zostało jednak potraktowane jako wniosek o przyznanie prawa pomocy i postanowieniem referendarza sądowego odmówiono przyznania skarżącemu prawa pomocy. Postanowienie to straciło moc w wyniku sprzeciwu skarżącego. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie pismo to także potraktował jako wniosek o przyznanie prawa pomocy i postanowieniem z dnia 15 kwietnia 2009 r. wniosek oddalił. Przyjmując nawet, że pismo skarżącego z dnia 2 marca 2009 r. stanowiło wniosek o przyznanie prawa pomocy, postanowienie z dnia 15 kwietnia 2009 r. jest sprzeczne z art. 257 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) zwanej dalej p.p.s.a., który stanowi, że wniosek o przyznanie prawa pomocy, który nie został złożony na urzędowym formularzu lub którego braków strona nie uzupełniła w zakreślonym terminie pozostawia się bez rozpoznania. Jeżeli Sąd pismo to uznał za wniosek o przyznanie prawa pomocy, nie mógł go rozpoznać nie wzywając uprzednio do złożenia go na urzędowym formularzu. Sąd powinien także rozważyć, czy wniosek został złożony w toku postępowania - wniosek o przyznanie prawa pomocy jest dopuszczalny, aż do czasu zakończenia postępowania prawomocnym wyrokiem. W przypadku stwierdzenia dopuszczalności wniosku należałoby mieć na uwadze, że zgłoszenie wniosku zawierającego żądanie ustanowienia w ramach prawa pomocy kolejnego adwokata z tego powodu, że poprzedni odmówił sporządzenia skargi kasacyjnej, powinno skutkować wydaniem postanowienia o umorzeniu postępowania w tej kwestii, ponieważ sprawa została już rozstrzygnięta i kolejny wniosek jest bezprzedmiotowy (J.P. Tarno, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, LexisNexis Warszawa 2006).

Z powyższych przyczyn Naczelny Sąd Administracyjny postanowił jak w sentencji na podstawie art. 185 § 1 w zw. z art. 197 § 2 p.p.s.a.

Strona 1/1
Inne orzeczenia o symbolu:
6197 Służba Celna
Inne orzeczenia z hasłem:
Prawo pomocy
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Izby Celnej