Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Jolanta Rudnicka po rozpoznaniu w dniu 6 lipca 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia M. T. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach z dnia 29 marca 2018 r., sygn. akt II SA/Ke 177/18 odmawiające przywrócenia terminu do wniesienia skargi w sprawie ze skargi M. T. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Kielcach z dnia [...] listopada 2017 r., nr [...] w przedmiocie zasiłku stałego postanawia: oddalić zażalenie.
W dniu 13 lutego 2018 r. M. T. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Kielcach z dnia [...] listopada 2017 r., znak: [...] w przedmiocie zasiłku stałego, doręczoną stronie, na ręce dorosłego domownika A. C. (wujka) w dniu 24 listopada 2017 r.
W skardze M. T. zawarła wniosek o przywrócenie terminu do jej wniesienia. W uzasadnieniu podała, że nie miała możliwości odwołania się w terminie, ponieważ odbiór zaskarżonej decyzji pokwitował jej wujek, z którym mieszka, ale zapomniał jej oddać przesyłki.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach postanowieniem z dnia 29 marca 2018 r., sygn. akt II SA/Ke 177/18 odmówił przywrócenia terminu do wniesienia skargi.
Sąd wskazał, że w orzecznictwie sądów administracyjnych przyjmuje się, iż brak winy w uchybieniu terminu powinien być oceniany z uwzględnieniem wszystkich okoliczności konkretnej sprawy, w sposób uwzględniający obiektywny miernik staranności, jakiej można wymagać od strony dbającej należycie o własne interesy.
Sąd podał, że w niniejszej sprawie skarżąca nie uprawdopodobniła, iż uchybienie terminu nastąpiło bez jej winy. Skarżąca jako adres do korespondencji wskazała bowiem adres, pod którym w czasie jej nieobecności przebywają jeszcze inne dorosłe osoby (domownicy), którym doręczyciel może zostawić przesyłkę, w konsekwencji dokonując doręczenia zastępczego w trybie art. 43 K.p.a. Musiała się więc liczyć z tym, że ewentualne skutki uchybień powyższych osób, będą miały bezpośredni wpływ na bieg jej sprawy w postępowaniu administracyjnym, a następnie sądowym. Odbiór przesyłki pokwitował wujek skarżącej, A. C., u którego skarżąca zamieszkuje. Sąd I instancji podkreślił, że w orzecznictwie przyjmuje się, że jeżeli dorosły domownik nie odmawia przyjęcia przesyłki, to oznacza, że podjął się on doręczenia tej przesyłki adresatowi (por. wyrok NSA z dnia 1 lutego 2011 r., II OSK 1098/10, lex nr 786594). Sąd wskazał ponadto, że z akt sprawy wynika, iż doręczenie przesyłki wujkowi skarżącej jako dorosłemu domownikowi nie było zdarzeniem incydentalnym. A. C. pokwitował bowiem w dniu 31 lipca 2017 r. odbiór decyzji organu I instancji, a skarżąca w terminie wniosła od niej odwołanie.
Wobec tego Sąd uznał, że we wniosku o przywrócenie terminu skarżąca nie uprawdopodobniła, że do jego uchybienia doszło z przyczyn od niej niezależnych.
Na powyższe postanowienie skarżąca wniosła zażalenie podnosząc, że nie miała wpływu na to, iż wujek nie przekazał jej korespondencji. Wskazała, że jest samotną matką wychowującą córkę, nie stać jej na wynajęcie mieszkania, dlatego mieszka u wujka, do którego musi się dostosować.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 - dalej "p.p.s.a."), jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. W piśmie z wnioskiem o przywrócenie terminu należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu (art. 87 § 2 p.p.s.a.).