Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jolanta Sikorska po rozpoznaniu w dniu 17 czerwca 2016 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia B.J. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 15 kwietnia 2016 r., sygn. akt II SAB/Wa 702/15 o odrzuceniu zażalenia B.J. na postanowienie tego Sądu z dnia 23 listopada 2015 r., umarzającego postępowanie w sprawie ze skargi B.J. na bezczynność Komendanta Głównego Państwowej Straży Pożarnej w przedmiocie rozpoznania wniosku z dnia 22 września 2015 r. o udostępnienie informacji publicznej postanawia: oddalić zażalenie.
Postanowieniem z dnia 15 kwietnia 2016 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku odrzucił zażalenie B.J. na postanowienie tego Sądu z dnia 23 listopada 2015 r., umarzające postępowanie w sprawie ze skargi B.J. na bezczynność Komendanta Głównego Państwowej Straży Pożarnej w przedmiocie rozpoznania wniosku z dnia 22 września 2015 r. o udostępnienie informacji publicznej.
W uzasadnieniu Sąd ten wskazał, że B.J. wystąpiła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie ze skargą na bezczynność Komendanta Głównego Państwowej Straży Pożarnej w przedmiocie rozpoznania wniosku z dnia 22 września 2014 r. o udostępnienie informacji publicznej.
Postanowieniem z dnia 23 listopada 2015 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie umorzył postępowanie w niniejszej sprawie z uwagi na bezprzedmiotowość postępowania. Odpis nieprawomocnego postanowienia wraz z uzasadnieniem oraz pouczeniem o dopuszczalności zażalenia oraz o terminie i sposobie jego wniesienia został doręczony skarżącej w dniu 17 grudnia 2015 r.
Pismem z dnia 24 grudnia 2015 r. skarżąca wniosła zażalenie na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 23 listopada 2015 r., wnosząc o jego uchylenie i skierowanie sprawy do postępowania jawnego z jej udziałem. Skarżąca wskazała, że jest ciężko chora i nie zna akt, jednakże była pewna, że akta zawierają część zasadniczą, tj. nierozpoznaną skargę do Sądu z dnia 9 stycznia 2012 r. Skarżąca wniosła także o dodatkowy termin do uzasadnienia zażalenia po ustaniu przeszkody, jaką stanowi jej choroba. Do zażalenia dołączyła kserokopię zwolnienia lekarskiego wystawionego w dniu 1 grudnia 2015 r.
Zarządzeniem z dnia 11 stycznia 2016 r. skarżąca została wezwana do uzupełnienia braku formalnego zażalenia przez przesłanie odpisu zażalenia w terminie 7 dni, pod rygorem jego odrzucenia. Wezwanie to doręczono skarżącej w dniu 22 stycznia 2016 r. Sąd Wojewódzki wskazał, że siedmiodniowy termin do wykonania zarządzenia upłynął w dniu 29 stycznia 2016 r. Strona prawidłowo pouczona o skutkach nieuzupełnienia braku, nie uczyniła zadość wezwaniu w zakreślonym terminie.
Sąd Wojewódzki wyjaśnił, że zgodnie z art. 47 § 1 w związku z art. 194 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm., dalej: P.p.s.a.) do zażalenia należy dołączyć jego odpisy i odpisy załączników dla doręczenia ich pozostałym stronom występującym w sprawie. O braku formalnym zażalenia z powodu niedołączenia odpisu zażalenia można mówić wówczas, gdy strona składając zażalenie nie dołączyła odpowiedniej liczby odpisów zażalenia i z tego względu zażalenie nie może otrzymać prawidłowego biegu. Jeżeli zażalenie nie może otrzymać prawidłowego biegu wskutek niezachowania warunków formalnych, przewodniczący wzywa stronę o jego uzupełnienie lub poprawienie w terminie siedmiu dni pod rygorem odrzucenia (art. 49 § 1 w związku z art. 178 i 197 § 2 P.p.s.a.). Niewykonanie wezwania w zakresie nadesłania określonej liczby odpisów zażalenia uniemożliwia nadanie zażaleniu prawidłowego biegu.