Zażalenie na postanowienie WSA w Warszawie w sprawie ze skargi na bezczynność Ministra Infrastruktury i Budownictwa w przedmiocie postępowania odwoławczego
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Małgorzata Pocztarek po rozpoznaniu w dniu 13 lipca 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia A.K. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 3 kwietnia 2018 r. o sygn. akt I SAB/Wa 310/17 odmawiające przywrócenia terminu do uiszczenia wpisu sądowego od skargi w sprawie ze skargi A.K. na bezczynność Ministra Infrastruktury i Budownictwa w przedmiocie postępowania odwoławczego postanawia: oddalić zażalenie.

Uzasadnienie strona 1/2

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 3 kwietnia 2018 r., sygn. akt I SAB/Wa 310/17 odmówił A.K. przywrócenia terminu do uiszczeniu wpisu od skargi na bezczynność Ministra Infrastruktury i Budownictwa w przedmiocie postępowania odwoławczego.

Sąd I instancji powołując art. 86 i art. 87 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2017 r. poz. 1369 ze zm.), powoływanej dalej jako "P.p.s.a.", stwierdził, że skarżący nie uprawdopodobnił, iż dochował należytej staranności i dbałości o swoje interesy, nie wykazał bowiem braku winy w uchybieniu terminu, a wskazane przez niego przyczyny nie usprawiedliwiają niedochowania terminu. Nie ulega bowiem wątpliwości, że o konieczności i terminie uiszczenia wpisu od skargi, jego pełnomocnik został prawidłowo pouczony przez Sąd w piśmie z 4 lipca 2017 r., które wskazywało, że uiszczenie wpisu powinno nastąpić w terminie 7 dni od daty doręczenia zarządzenia, pod rygorem odrzucenia skargi. Zdaniem Sądu, okoliczności, na które powołuje się skarżący we wniosku o przywrócenie terminu, w żaden sposób nie uprawdopodobniają, aby w terminie otwartym do uiszczenia wpisu sądowego od skargi, tj. pomiędzy 13 a 20 lipca 2017 r. wystąpiły przeszkody (niemożliwe od usunięcia), które nie pozwoliły skarżącemu na dokonanie terminowej wpłaty. Do okoliczności tych nie można zaliczyć pomyłki w obliczeniu terminu oraz okoliczności prowadzenia z udziałem skarżącego licznych spraw sądowych. Brak winy w niedochowaniu terminu zachodzi jedynie wówczas, gdy strona natrafiła na przeszkodę, której nie dało się przy dołożeniu należytej staranności w żaden sposób usunąć przed upływem wyznaczonego terminu do dokonania czynności. W ocenie Sądu, taka przeszkoda nie nastąpiła, a zatem uznać należało, że skarżący nie uprawdopodobnił w przekonujący sposób okoliczności wskazujących na brak winy w uchybieniu terminu do uiszczenia wpisu od skargi, jak tego wymaga art. 87 § 2 P.p.s.a.

Zażalenie na powyższe postanowienie wniósł A.K., domagając się jego uchylenia oraz przywrócenia terminu do uiszczenia wpisu sądowego od skargi.

Ponadto pełnomocnik skarżącego wniósł o zasądzenie kosztów pomcy prawnej udzielonej skarżącemu z urzędu, które nie zostały uiszczone ani w całości ani w części.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zażalenie nie ma usprawiedliwionych podstaw.

Zgodnie z art. 86 § 1 P.p.s.a., jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi o przywróceniu terminu. Z przepisem tym koresponduje przepis art. 87 § 2 P.p.s.a., z którego wynika, iż w piśmie z wnioskiem o przywrócenie terminu należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu. Intencją ustawodawcy przy tworzeniu przepisów regulujących instytucję przywrócenia terminu było umożliwienie stronie obrony swoich praw czy interesów w sytuacji, gdy upływ terminów procesowych wywołał dla niej negatywne skutki prawne, przy jednoczesnym założeniu, że strona dołożyła wszelkich możliwych starań, aby takich negatywnych konsekwencji uniknąć. Pierwszorzędne znaczenie dla rozpoznania wniosku o przywrócenie terminu do dokonania czynności w postępowaniu sądowym ma zatem ustalenie, że fakt uchybienia przez stronę terminowi nie nastąpił z jej winy.

Strona 1/2