Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Marek Stojanowski po rozpoznaniu w dniu 14 września 2007r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia A. W. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 czerwca 2007r., sygn. akt II SA/Wa 1049/06 odrzucające zażalenie A. W. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 22 maja 2007r., sygn. akt II SA/Wa 1049/06 odrzucające skargę kasacyjną A. W. od wyroku Wojewódzkiego Sadu Administracyjnego w Warszawie z dnia 14 lutego 2007r., sygn. akt II SA/Wa 1049/06 w przedmiocie odmowy zawieszenia postępowania administracyjnego postanawia: oddalić zażalenie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 14 lutego 2007r., oddalił skargę A. W. na postanowienie Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych z dnia 23 marca 2006r., nr [...] w przedmiocie odmowy zawieszenia postępowania administracyjnego.
Na powyższy wyrok A. W. złożyła pismo pt. "skarga - sprzeciw", w którym zastrzegła, że nie wyraża sprzeciwu wobec uzasadnienia tego wyroku, a jej pismo jest jedynie formą zasygnalizowania jej bezsilności. Jednak, ponieważ pismo to zawierało zarzuty wobec wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, Sąd potraktował je jako skargę kasacyjną, która została sporządzona osobiście przez skarżącą.
Postanowieniem z dnia 22 maja 2007r., sygn. akt II SA/Wa 1049/06, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargę kasacyjną A. W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 14 lutego 2007r., sygn. akt II SA/Wa 1049/06 w przedmiocie odmowy zawieszenia postępowania administracyjnego, wskazując, że nie została ona sporządzona przez profesjonalnego pełnomocnika, o czym stanowi art. 175 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).
Na powyższe postanowienie A. W. wniosła zażalenie, podnosząc zasadność orzekania w niniejszej sprawie przez asesora sądowego.
Zaskarżonym postanowieniem z dnia 29 czerwca 2007r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił to zażalenie wskazując, że zażalenie, którego przedmiotem jest odrzucenie skargi kasacyjnej, powinno być sporządzone przez adwokata lub radcę prawnego.
Sąd wskazał także, że kwestia instytucjonalnego usytuowania urzędu asesora w polskim wymiarze sprawiedliwości będzie rozpoznawana przez Trybunał Konstytucyjny (sprawy o sygn. akt SK/95/06; P/21/07).
Na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 czerwca 2007r., sygn. akt II SA/Wa 1049/06, A. W. złożyła zażalenie, podnosząc, że nie składała skargi kasacyjnej, wskazując jednocześnie, że postanowienie z dnia 29 czerwca 2007r. jest nieważne, gdyż w sprawie orzekał asesor Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, który - zdaniem skarżącej - na podstawie art. 18 ustawy Prawo o ustroju sądów powszechnych nie wchodzi w skład sądu, gdyż nie jest sędzią, a ponadto orzekał on także w postanowieniu z dnia 22 maja 2007r.odrzucającym skargę kasacyjną.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z treścią art. 175 powołanej ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, osobami uprawnionymi do wniesienia skargi kasacyjnej są podmioty wymienione w tym przepisie, a w szczególności adwokaci i radcowie prawni, przy czym podkreślić należy, że sformułowanie tego przepisu "powinna być sporządzona", należy rozumieć jako obowiązek jej sporządzenia przez profesjonalnego pełnomocnika.
Również zażalenie, którego przedmiotem jest odrzucenie skargi kasacyjnej, powinno być sporządzone przez adwokata lub radcę prawnego, o czym stanowi art. 194 § 4 powołanej ustawy.
Skarżąca nie jest osobą wymienioną w art. 175 wskazanej ustawy, zatem nie jest uprawniona ani do sporządzenia skargi kasacyjnej, ani do sporządzenia zażalenia na odrzucenie skargi kasacyjnej.