Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jolanta Sikorska po rozpoznaniu w dniu 27 lutego 2019 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia M. L. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 24 listopada 2017 r., sygn. akt III SA/Kr 279/17 o odrzuceniu zażalenia M. L. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 29 września 2017 r., sygn. akt III SA/Kr 279/17 o odrzuceniu skargi kasacyjnej M. L. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 16 maja 2017 r., sygn. akt III SA/Kr 279/17 w sprawie ze skargi M. L. na postanowienie Wojewody Małopolskiego z dnia [...] stycznia 2017 r., nr [...] w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do wniesienia odwołania postanawia: oddalić zażalenie.
Postanowieniem z dnia 24 listopada 2017 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie odrzucił zażalenie M. L. na postanowienie tego Sądu odrzucające skargę kasacyjną strony od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 16 maja 2017 r., sygn. akt III SA/Kr 279/17.
W uzasadnieniu wskazał, że zgodnie z art. 194 § 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (j.t. Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm.), "p.p.s.a.", zażalenie, którego przedmiotem jest odrzucenie skargi kasacyjnej powinno być sporządzone przez zawodowego pełnomocnika. O tym wymogu skarżący został pouczony w korespondencji sądowej doręczonej mu wraz z odpisem postanowienia z 29 września 2017 r. Mimo to wniósł osobiście sporządzone zażalenie, które podlegało odrzuceniu.
Zażalenie na powyższe zarządzenie wniósł skarżący, podnosząc, że jest ono dotknięte wadą nieważności.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie jest zasadne.
W pierwszej kolejności wskazać należy, że postępowanie przed sądami administracyjnymi, stosownie do art. 1 p.p.s.a., normuje właśnie ta ustawa. Zatem nie sposób podzielić zarzutów skarżącego dotyczących wad orzeczenia Sądu pierwszej instancji wymienionych w art. 156 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 2096).
Istotą niniejszej sprawy wpadkowej jest zasadność odrzucenia zażalenia skarżącego na postanowienie Sądu pierwszej instancji o odrzuceniu jego skargi kasacyjnej. Powyższy problem porusza prawidłowo przytoczony przez Wojewódzki Sąd Administracyjny art. 194 § 4 p.p.s.a., zgodnie z którym zażalenie, którego przedmiotem jest odrzucenie skargi kasacyjnej, powinno być sporządzone przez adwokata lub radcę prawnego (z uwzględnieniem art. 175 § 2 - 3 tej ustawy).
Z uwagi na fakt, iż skarżący osobiście sporządził zażalenie na postanowienie Sądu pierwszej instancji o odrzuceniu jego skargi kasacyjnej, a z akt sprawy nie wynika, aby był on podmiotem wymienionym w art. 175 p.p.s.a., uprawnionym do samodzielnego wniesienia takiego zażalenia, zażalenie to podlegało odrzuceniu, jako sporządzone przez podmiot do tego nieuprawniony.
Wobec powyższego Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 184 w zw. z art. 197 § 2 p.p.s.a., postanowił jak w sentencji.