Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Joanna Runge - Lissowska po rozpoznaniu dnia 16 września 2010 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia A.L. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 21 maja 2010 r., sygn. akt I SA/Wa 660/09 o odrzuceniu wniosku o przywróceniu terminu do złożenia skargi kasacyjnej w sprawie ze skargi A.L. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] marca 2009 r., nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji komunalizacyjnej postanawia: uchylić zaskarżone postanowienie i przywrócić A.L. termin do wniesienia skargi kasacyjnej
Zaskarżonym postanowieniem Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił wniosek A.L., reprezentowanej przez pełnomocnika z urzędu, o przywrócenie terminu do złożenia skargi kasacyjnej od wyroku tego Sądu z dnia 27.10.2009 r. W uzasadnieniu Sąd wskazał, iż ustanowiony dla skarżącej pełnomocnik z urzędu w dniu 23.04.2010 r. wystąpił z wnioskiem o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej, a jako przyczynę uchybienia powołał postępowanie w przedmiocie rozpoznania wniosku strony o przyznanie prawa pomocy. We wniosku o przywrócenie terminu wskazano też, iż skarżąca udzieliła pełnomocnictwa ustanowionemu adwokatowi w dniu 16.10.2010 r. i zdaniem strony od tej daty liczony winien być termin do złożenia skargi kasacyjnej. Odrzucając wniosek Wojewódzki Sąd Administracyjny stwierdził, iż wprawdzie w orzecznictwie sądów administracyjnych ukształtowała się zasada, że siedmiodniowy termin do złożenia wniosku o przywrócenie terminu winien być liczony od dnia udzielenia pełnomocnictwa, jednakże zasada ta nie ma zastosowania w niniejszej sprawie. Sąd podkreślił, że w dniu 10.04.2010 r. weszła w życie ustawa z dnia 12 lutego 2010 r. o zmianie ustawy - Prawo o ustroju sądów administracyjnych oraz ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 36, poz. 196), zmieniająca brzmienie art. 244 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), dalej "P.p.s.a.". W ocenie Sądu oznaczało to, iż ustanowiony w sprawie pełnomocnik po dniu 10.04.2010 r. nie potrzebował pełnomocnictwa od strony do tego, aby w jej imieniu złożyć wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej. Przyjmując to stanowisko Sąd uznał, iż termin do wystąpienia z takim wnioskiem upływał dniu 19.04.210 r., zatem wniosek z dnia 23.04.2010 r. był spóźniony i jako taki podlegał odrzuceniu na podstawie art. 88 P.p.s.a.
Zażalenie na to postanowienie wniosła A.L., prawidłowo reprezentowana, zarzucając Sądowi naruszenie:
1. art. 2 Konstytucji Rzeczpospolitej Polskiej i wynikającej z tego przepisu zasady niedziałania prawa wstecz, poprzez przyjęcie, iż art. 244 § 2 w brzmieniu nadanym mu przez ustawę z dnia 12 lutego 2010 r. znajduje zastosowanie do stanów faktycznych powstałych przed wejściem w życie tej ustawy,
2. art. 244 § 2 P.p.s.a. w brzmieniu obowiązującym przed wejściem w życie ustawy z dnia 12 lutego 2010 r. poprzez przyjęcie, że pełnomocnik skarżącej nie musi legitymować się pełnomocnictwem udzielonym przez stronę w celu podjęcia działania w jej imieniu,
3. art. 88 P.p.s.a. przez odrzucenie wniosku o przywrócenie terminu mimo braku podstaw do odrzucenia.
Skarżąca domagała się uchylenia zaskarżonego postanowienia i przyznania wynagrodzenia za nieopłaconą pomoc prawną udzieloną z urzędu.
W uzasadnieniu zażalenia pełnomocnik strony rozwinął zawarte w zarzutach twierdzenia, podkreślając między innymi, iż do spraw, stanów i zdarzeń, które zostały wszczęte lub powstały przed wejściem w życie nowych przepisów należy stosować przepisy dotychczasowe, o ile ustawodawca wyraźnie nie postanowił inaczej.