Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Jolanta Rudnicka po rozpoznaniu w dniu 31 lipca 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia M. C. na zarządzenie Przewodniczącego Wydziału I Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 maja 2018 r., sygn. akt I SA/Wa 320/17 o wezwaniu do uzupełnienia opłaty kancelaryjnej w sprawie ze skargi M. C. na decyzję Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia [...] grudnia 2016 r., znak: [...] w przedmiocie nabycia nieruchomości z mocy prawa z dniem 1 stycznia 1999 r. postanawia: oddalić zażalenie.
Zarządzeniem z dnia 29 maja 2018 r. Przewodniczący Wydziału I Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wezwał skarżącego do uzupełnienia opłaty kancelaryjnej za wydanie odpisu sentencji wyroku z dnia 19 października 2017 r. ze stwierdzeniem prawomocności w kwocie 10 złotych, stosownie do § 1 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości opłat kancelaryjnych pobieranych w sprawach sądowoadministracyjnych (Dz.U. Nr 221, poz. 2192).
Na powyższe postanowienie skarżący wniósł zażalenie podnosząc, że jego wniosek dotyczył tylko stwierdzenie prawomocności wyroku, a nie wydanie jego odpisu.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 234 § 1 P.p.s.a. za stwierdzenie prawomocności oraz wydanie odpisów pobiera się opłatę kancelaryjną. Jak wynika z akt sprawy pismem z dnia 22 maja 2018 r. skarżący zwrócił się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie o stwierdzenie prawomocności wyroku z dnia 19 października 2017 r. oraz przesłanie dokumentu stwierdzającego tę prawomocność. Do wniosku skarżący załączył dowód uiszczenia opłaty kancelaryjnej w kwocie 10 złotych. W takiej sytuacji należało uznać, że Przewodniczący Wydziału I Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie prawidłowo wezwał skarżącego do uzupełnienia opłaty kancelaryjnej. Prawidłowo została ustalona również wysokość tej opłaty. Zgodnie bowiem z § 1 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości opłat kancelaryjnych pobieranych w sprawach sądowoadministracyjnych za każdą stronę odpisu oraz za stwierdzenie prawomocności pobiera się opłatę kancelaryjną w kwocie 10 zł. W sprawie niniejszej kwota ta wynosiła łącznie 20 zł (za jedną stronę odpisu sentencji wyroku - 10 zł oraz stwierdzenie prawomocności - 10 zł). Odnosząc się do argumentów podniesionych w zażaleniu należy zauważyć, że stwierdzenie prawomocności, tj. wydanie postanowienia w tym przedmiocie, ma w praktyce formę pieczęci przystawionej na oryginale orzeczenia. Innymi słowy, sporządzenie odpisu sentencji wyroku oraz stwierdzenie prawomocności, chociażby miało ono miejsce na tym właśnie odpisie, podlega dwóm oddzielnym opłatom stosownie do wskazanego wyżej przepisu rozporządzenia.
Mając powyższe na uwadze Naczelny Sąd Administracyjny w oparciu o art. 184 w związku z art. 197 § 2 i art. 198 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. 2017, poz. 1369 ze zm.) postanowił zażalenie oddalić.