Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Anna Łukaszewska-Macioch po rozpoznaniu w dniu 24 lipca 2009 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia W. K. na zarządzenie Sędziego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 24 kwietnia 2009 r., sygn. akt I SA/Wa 1543/08 o pozostawieniu bez rozpoznania wniosku o wyłączenie sędziów Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie w sprawie ze skargi W. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie z dnia [...] sierpnia 2008 r., nr [...] w przedmiocie zasiłku celowego postanawia: oddalić zażalenie.
W wykonaniu zarządzenia Przewodniczącej Wydziału I Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie pismem z dnia 31 marca 2009 r. W. K. został wezwany do uzupełnienia braków wniosku o wyłączenie ze sprawy "Sądu Warszawy, wszystkich jego sędziów" zawartego w skardze kasacyjnej z dnia 23 marca 2009 r. poprzez wskazanie - w terminie 7 dni pod rygorem pozostawienia pisma bez rozpoznania: sędziów, których przedmiotowy wniosek dotyczy, przyczyn uzasadniających wyłączenie, okoliczności lub dowodów uprawdopodabniających istnienie przyczyn wyłączenia w odniesieniu do każdego sędziego.
W odpowiedzi na powyższe wezwanie W. K. wystosował do Sądu pismo z dnia 14 kwietnia 2009 r., jednakże pismem tym nie uzupełnił braków formalnych wniosku o wyłączenie sędziów Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie.
Zarządzeniem Sędziego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 24 kwietnia 2009 r. na podstawie art. 49 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), powoływanej dalej jako: "P.p.s.a.", pozostawiono bez rozpoznania wniosek W. K. o wyłączenie sędziów WSA w Warszawie.
Na powyższe zarządzenie W. K. złożył zażalenie, wnosząc o jego uchylenie.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 19 P.p.s.a. sąd wyłącza sędziego na jego żądanie lub na wniosek strony, jeżeli istnieje okoliczność tego rodzaju, że mogłaby wywołać uzasadnioną wątpliwość co do jego bezstronności w danej sprawie. W literaturze przedmiotu podkreśla się, że instytucja wyłączenia sędziego stanowi jedną z gwarancji bezstronności sądu. Niemniej nie powinna ona być wykorzystywana w innym celu niż zapewnienie bezstronności orzekania. W myśl art. 20 § 1 P.p.s.a. wniosek o wyłączenie sędziego strona zgłasza na piśmie lub ustnie do protokołu posiedzenia w sądzie, w którym sprawa się toczy, uprawdopodabniając przyczyny wyłączenia. Oprócz elementów formalnych wskazanych w art. 46 P.p.s.a. wniosek taki powinien zawierać: a) wskazanie sędziego, b) podanie przyczyny uzasadniającej wyłączenie i c) powołanie okoliczności lub dowodów uprawdopodabniających istnienie tej przyczyny.
Wniosek W. K. o wyłączenie sędziów Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie nie zawierał powyższych elementów koniecznych do jego rozpoznania. Zasadnie zatem Sąd wezwał skarżącego do jego uzupełnienia w terminie 7 dni pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpoznania. Pomimo wezwania wniosek nie został uzupełniony. W takiej sytuacji Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zobowiązany był pozostawić wniosek W. K. o wyłączenie sędziów WSA w Warszawie bez rozpoznania, co też nastąpiło w zaskarżonym zarządzeniu z dnia 24 kwietnia 2009 r., które w związku z tym należy uznać za wydane prawidłowo.
Mając powyższe na uwadze Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 184 w związku z art. 197 § 2 i art. 198 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzekł jak w sentencji postanowienia.