Zażalenie na postanowienie WSA w Olsztynie w sprawie ze skargi na decyzję Dyrektora Okręgowego Służby Więziennej w O. , [...] w przedmiocie zwolnienia ze służby
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym Przewodniczący Sędzia NSA Anna Lech po rozpoznaniu w dniu 12 października 2010 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia A. Z. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 25 sierpnia 2010 r., sygn. akt II SA/Ol 646/10 odrzucające zażalenie A. Z. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 7 lipca 2010 r., sygn. akt II SA/Ol 646/10 o podjęciu z urzędu zawieszonego postępowania w sprawie ze skargi A. Z. na decyzję Dyrektora Okręgowego Służby Więziennej w O. z dnia [...] lipca 2009 r., [...] w przedmiocie zwolnienia ze służby postanawia: oddalić zażalenie.

Inne orzeczenia o symbolu:
6194 Funkcjonariusze Służby Więziennej
Inne orzeczenia z hasłem:
Odrzucenie zażalenia
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Okręgowy Służby Więziennej
Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie postanowieniem z dnia 25 sierpnia 2010 r., sygn. akt II SA/Ol 646/10, odrzucił zażalenie A. Z. na postanowienie tegoż Sądu z dnia 7 lipca 2010 r., sygn. akt II SA/Ol 646/10, o podjęciu z urzędu zawieszonego postępowania, wskazując, że na postanowienie w tym przedmiocie nie przysługuje zażalenie.

Na to postanowienie A. Z. złożył zażalenie podnosząc, że jest ono obarczone wadą nieważności postępowania określoną w art. 184 § 2 pkt 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), gdyż w wydaniu zaskarżonego postanowienia brał udział sędzia wyłączony od orzekania na mocy art. 18 § 1 pkt 6a powołanej wyżej ustawy.

Skarżący wskazał ponadto, że w niniejszej sprawie zachodzi też przesłanka nieważności postępowania określona w art. 186 § 2 pkt 6, gdyż wnosił o rozpoznanie sprawy przez Naczelny Sąd Administracyjny, a nie przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

w pierwszej kolejności zostanie rozpoznany zarzut nieważności postępowania określony w art. 183 § 2 pkt 4 i pkt 6 powołanej ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.

Zgodnie z art. 183 § 2 nieważność postępowania zachodzi: pkt 4) jeżeli skład sądu orzekającego był sprzeczny z przepisami prawa albo jeżeli w rozpoznaniu sprawy brał udział sędzia wyłączony z mocy ustawy; oraz pkt 6) jeżeli wojewódzki sąd administracyjny orzekł w sprawie, w której jest właściwy Naczelny Sąd Administracyjny.

Stosownie zaś do treści art. 18 § 1 pkt 6a ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, sędzia jest wyłączony z mocy samej ustawy w sprawach dotyczących skargi na decyzję albo postanowienie, jeżeli w prowadzonym wcześniej postępowaniu w sprawie brał udział w wydaniu wyroku lub postanowienia kończącego postępowanie w sprawie.

Przenosząc powyższe rozważania na grunt niniejszej sprawy stwierdzić należy, że nie doszło do nieważności postępowania z powodu spełnienia przesłanki wynikającej z art. 183 § 2 pkt 4 powołanej ustawy Prawo o postępowaniu przed sadami administracyjnymi. Nie mamy bowiem do czynienia z sytuacją wyłączenia sędziego z mocy ustawy, nie ma więc zastosowania art. 18 § 1 pkt 6 a. W przepisie tym chodzi bowiem o wyłączenie sędziego w sytuacji, w której wydane orzeczenie kończy postępowanie w sprawie. W niniejszym natomiast przypadku, ani orzeczenie o zawieszeniu postępowania, ani też o jego podjęciu nie kończą postępowania w sprawie. Pojęcie "sprawa" należy bowiem rozumieć w znaczeniu materialnoprawnym.

Co zaś się tyczy zarzutu nieważności postępowania określonego w art. 183 § 2 pkt 6 wskazanej wyżej ustawy, to uznać należy, że zaskarżone postanowienie zostało wydane przez wojewódzki sąd administracyjny zgodnie z jego właściwością. Wniosek skarżącego o rozpoznanie sprawy przez Naczelny Sąd Administracyjny nie czyni go zasadnym samym w sobie, co podniesiono w niniejszym zażaleniu.

Uznać zatem należy, że w niniejszej sprawie nie doszło do nieważności postępowania określonej w art. 183 § 2 pkt 6 ustawy.

Przechodząc do merytorycznego rozpoznania niniejszego zażalenia wskazać należy, że zgodnie z art. 194 § 1 powołanej ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, zażalenie przysługuje wówczas, gdy ustawa wyraźnie je przewiduje oraz na postanowienia enumeratywnie wymienione w punktach 1 - 10 tego przepisu. Wobec takiego wyczerpującego unormowania dopuszczalności zażalenia, brak jest podstaw do dowolnego rozszerzania katalogu postanowień zaskarżalnych tym środkiem zaskarżenia.

Stosownie zaś do art. 194 § 1 pkt 3 wskazanej ustawy zażalenie może być wniesione jedynie na postanowienie w przedmiocie zawieszenia i odmowy podjęcia zawieszonego postępowania. Powołany przepis oraz inne przepisy ustawy nie przewidują natomiast zażalenia na postanowienie o odmowie zawieszenia postanowienia oraz na postanowienie o podjęciu zawieszonego postępowania, z czym mamy do czynienia w niniejszej sprawie.

W związku z tym uznać należy, że zaskarżone postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 25 sierpnia 2010 r. nie narusza przepisów obowiązującego prawa.

Mając powyższe na uwadze, Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 184 w związku z art. 197 powołanej ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, postanowił jak w sentencji.

Strona 1/1
Inne orzeczenia o symbolu:
6194 Funkcjonariusze Służby Więziennej
Inne orzeczenia z hasłem:
Odrzucenie zażalenia
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Okręgowy Służby Więziennej