Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Joanna Banasiewicz po rozpoznaniu w dniu 4 lutego 2011 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia R. P. na zarządzenie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 8 grudnia 2010 r., sygn. akt II SA/Wa 1400/10 o pozostawieniu bez rozpoznania wniosku R. P. o przywrócenie terminu do wniesienia zażalenia na zarządzenie Przewodniczącego Wydziału II Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 20 września 2010 r. o wezwaniu do uiszczenia wpisu od skargi w sprawie ze skargi R. P. na decyzję Prezesa Instytutu Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu z dnia [...] czerwca 2010 r. nr [...] w przedmiocie odmowy udostępnienia dokumentów, zawierających dane wrażliwe funkcjonariusza postanawia: oddalić zażalenie
Przewodniczący Wydziału II Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie zarządzeniem z dnia 20 września 2010 r., sygn. akt II SA/Wa 1400/10 wezwał skarżącego R. P. do uiszczenia należnego wpisu od wniesionej w niniejszej sprawie skargi. Odpis powyższego zarządzenia został doręczony skarżącemu w dniu 7 października 2010 r.
Skarżący, pismem nadanym w dniu 15 października 2010 r. (data stempla pocztowego), złożył zażalenie na powyższe zarządzenie wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do jego wniesienia.
Pismem z dnia 27 października 2010 r. R. P. został wezwany do uzupełnienia braków formalnych wniosku, poprzez uprawdopodobnienie przyczyny uchybienia terminu oraz wskazanie daty, kiedy ustała przyczyna uniemożliwiająca wniesienia zażalenia w terminie. Jednocześnie wskazano, że wezwanie należy wykonać w terminie 7 dni pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpoznania.
W piśmie nadanym w dniu 9 listopada 2010 r. R. P. wskazał, że przed upływem terminu do wniesienia zażalenia zaniemógł, dusiło go pod żebrami i pod mostkiem, stan jego zdrowia nie zezwalał na żaden wysiłek, nie mógł też wnieść zażalenia. Podał, że powyższa przyczyna ustała w dniu 15 października 2010 r., kiedy to jego samopoczucie poprawiło się i mógł napisać i wnieść zażalenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zarządzeniem z dnia 8 grudnia 2010 r. pozostawił bez rozpoznania wniosek skarżącego o przywrócenie terminu do wniesienia zażalenia na podstawie art. 49 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).
Sąd stwierdził, że nadesłane przez skarżącego w zakreślonym terminie pismo z dnia 27 października 2010 r. (winno być 9 listopada 2010 r.), nie stanowi prawidłowego wykonania wezwania na podstawie art. 49 § 1 p.p.s.a. do uzupełnienia braków wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia zażalenia. Skarżący bowiem w żaden sposób nie uprawdopodobnił, że w czasie biegu terminu był chory (np. poprzez złożenie zwolnienia lekarskiego).
Zażalenie na powyższe zarządzenie wniósł R. P., stwierdzając, że skoro Sąd uznał pozostawić wniosek bez rozpoznania, to powinien zaznaczyć, że jego stanowisko jest ostateczne i nie podlega odwołaniu.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
W myśl zastosowanego w sprawie przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie art. 49 § 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi jeżeli pismo strony nie może otrzymać prawidłowego biegu wskutek niezachowania warunków formalnych, przewodniczący wzywa stronę o jego uzupełnienie lub poprawienie w terminie siedmiu dni pod rygorem pozostawienia pisma bez rozpoznania, chyba że ustawa stanowi inaczej.
Wezwaniem Sądu z dnia 27 października 2010 r. R. P. został zobligowany do uprawdopodobnienia wskazanej przyczyny uchybienia terminu do wniesienia zażalenia oraz wskazania daty, kiedy ustała powyższa przyczyna. Jednocześnie wskazano, że wezwanie należy wykonać w terminie 7 dni pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpoznania.
Jak słusznie uznał Sąd I instancji R. P. nie wykonał powyższego wezwania, bowiem pismo z dnia 9 listopada 2010 r., w którym skarżący ponownie podał, że uchybienie terminu spowodowane było jego złym stanem zdrowia w żadnym razie nie mogło być uznane za uprawdopodobnienie wskazanej wcześniej przyczyny uchybienia terminu do wniesienia zażalenia.
W tej sytuacji zaistniały przesłanki do zastosowania art. 49 § 2 p.p.s.a., zgodnie z którym jeżeli strona nie uzupełniła lub nie poprawiła pisma w terminie, przewodniczący zarządza pozostawienie pisma bez rozpoznania.
Mając na uwadze powyższe na podstawie art. 184 w związku z art. 197 § 2 w związku z art. 198 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi należało zażalenie oddalić.