Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Tamara Dziełakowska po rozpoznaniu w dniu 11 września 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia S. S. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 26 kwietnia 2018 r. sygn. akt IV SA/Gl 1164/17 o pozostawieniu pisma S. S. z dnia 16 grudnia 2017 r. bez rozpoznania w sprawie ze skargi S. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] października 2017 r. nr [...] w przedmiocie umieszczenia w domu pomocy społecznej postanawia oddalić zażalenie.
Zaskarżonym postanowieniem z dnia 26 kwietnia 2018 r. (sprostowanym postanowieniem z dnia 24 maja 2018 r.) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach pozostawił bez rozpoznania pismo skarżącego S. S. z dnia 16 grudnia 2017 r. wniesione przez Z. S. jako kuratora strony skarżącej.
W uzasadnieniu powyższego postanowienia Sąd pierwszej instancji wskazał, że kurator strony skarżącej pismem z dnia 16 grudnia 2017 r., przesłanym faksem wniósł o przedłożenie szeregu dokumentów znajdujących się w aktach administracyjnych sprawy. Zarządzeniem z dnia 19 grudnia 2017 r. kurator strony skarżącej został wezwany do usunięcia braków formalnych ww. pisma poprzez jego podpisanie, w terminie 7 dni pod rygorem pozostawienia pisma bez rozpoznania. Przesyłka zawierająca powyższe wezwanie została doręczona kuratorowi w dniu 2 stycznia 2018 r. i w zakreślonym terminie ww. braki formalne nie zostały uzupełnione. W związku z tym Sąd zgodnie z art. 46 § 1 pkt 4 i art. 49 § 1 i 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm. - zwanej dalej P.p.s.a.) orzekł jak na wstępie.
Zażalenie na powyższe postanowienie złożył skarżący, podnosząc, że jest szykanowany przez Sąd, który tendencyjnie utrudnia mu czynności.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
W okolicznościach niniejszej sprawy, prawidłowo przyjęto, że pismo skarżącego z dnia 16 grudnia 2017 r. nie odpowiada wymogowi z art. 46 § 1 pkt 4 P.p.s.a., bowiem nie zostało podpisane przez przedstawiciela ustawowego skarżącego - kuratora dla częściowo ubezwłasnowolnionego. Dla skuteczności pisma wnoszonego przez stronę za pomocą faksu konieczne bowiem jest późniejsze opatrzenie go własnoręcznym podpisem. Tylko tak złożony podpis spełnia wymagania przewidziane w art. 46 § 1 pkt 4 P.p.s.a. Podpisem jest znak ręczny określonej osoby, noszący indywidualne i powtarzalne cechy, pozwalające odróżnić go od innych i umożliwiające identyfikację osoby podpisującego oraz zbadanie autentyczności podpisu (H. Knysiak - Molczyk (w:) T. Woś, H. Knysiak - Molczyk, M. Romańska, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Warszawa 2005, str. 204 - 205). Z powyższej definicji jednoznacznie wynika, że podpis musi być własnoręczny. W sytuacji zatem braku własnoręcznego podpisu, sąd wzywa stronę do usunięcia braku formalnego pisma przez jego podpisanie. Ponieważ w niniejszej sprawie wezwano zarządzeniem z dnia 19 grudnia 2007 r. skarżącego reprezentowanego przez kuratora do uzupełnienia ww. braku formalnego, a którego to wezwania nie wykonano, należało zastosować sankcję, o której mowa w ww. przepisie, tj. zarządzić pozostawienie przedmiotowego pisma bez rozpoznania. I chociaż wydanie postanowienia nie odpowiada w pełni normie art. 49 § 2 P.p.s.a., skoro przepis ten przewiduje wydanie zarządzenia, to jednak błąd ten wobec prawidłowego określenia sankcji nie miał wpływu na wynik sprawy.
Mając powyższe na uwadze, Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 184 w zw. z art. 197 § 2 P.p.s.a. oddalił wniesione zażalenie.