Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Alicja Plucińska - Filipowicz, , , po rozpoznaniu w dniu 25 sierpnia 2009 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia S. G. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 29 kwietnia 2009 r., sygn. akt III SA/Kr 1106/08 oddalające wniosek S. G. o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku w sprawie ze skargi S. G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Tarnowie z dnia [...] października 2008r., nr [...] w przedmiocie zasiłku okresowego postanawia: oddalić zażalenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie postanowieniem z dnia 29 kwietnia 2009r., sygn. akt III SA/Kr 1106/08 oddalił wniosek S. G. o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku w sprawie z jego skargi na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Tarnowie z dnia [...] października 2008r., nr [...] w przedmiocie zasiłku okresowego. W uzasadnieniu Sąd I instancji podniósł, że skarżący nie uprawdopodobnił braku winy w uchybieniu terminu.
Zażalenie od powyższego postanowienia złożył S. G. Skarżący wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia ewentualnie o jego zmianę poprzez przywrócenie terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku. Postanowieniu temu zarzucił nierzetelność i niesprawiedliwość wydanego postanowienia.
Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Stosownie do art. 85 ppsa czynność w postępowaniu sądowym podjęta przez stronę po upływie terminu jest bezskuteczna. Zgodnie natomiast z art. 86 § 1 ppsa, jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. We wniosku tym strona zobowiązana jest do uprawdopodobnienia okoliczności wskazujących na brak winy w uchybieniu terminu, w myśl art. 87 § 2 ppsa.
W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego kryterium braku winy, wynikające z powyższych przepisów, polega na dopełnieniu przez stronę obowiązku dołożenia szczególnej staranności, takiej której można wymagać od każdego należycie dbającego o swoje interesy. Skarżący nie wykazał braku winy w uchybieniu terminu, a zatem nie wypełnił dyspozycji art. 87 § 2 ppsa.
Podnoszone przez skarżącego argumenty dotyczące nieprawidłowego doręczenia zawiadomienia o terminie rozprawy nie zasługują na uwzględnienie. Przesyłka zawierająca informację o terminie rozprawy była bowiem dwukrotnie awizowana a następnie wskutek nie podjęcia jej w terminie zwrócona do sądu (k.11). Argumenty przedstawione przez skarżącego, a opierające się na tym, że "nie zauważył awiz, które znajdowały się w jego skrzynce pocztowej wraz z innymi broszurami" nie mogą świadczyć o braku winy w niedotrzymaniu terminu. Wręcz przeciwnie, uznać należy, że skarżący jako strona postępowania sadowoadministracyjnego winien spodziewać się otrzymania korespondencji sądowej i dołożyć należytej staranności aby korespondencja ta do niego trafiła.
Reasumując Sąd uznał, że strona nie dochowała należytej staranności w prowadzeniu swoich spraw co powoduje, że nie wykazała zaistnienia nie dającej się przezwyciężyć przeszkody przez nią niezawinionej.
Mając powyższe na uwadze orzeczono jak w sentencji na mocy art. 184 w związku z art. 197 ppsa.