Zażalenie na postanowienie WSA w Warszawie w przedmiocie umorzenia postępowania
Sentencja

Dnia 16 października 2013 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Jerzy Bujko po rozpoznaniu w dniu 16 października 2013 roku na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia K.P. i F.P. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 28 czerwca 2013 roku, sygn. akt I SA/Wa 2111/12 odrzucające wniosek o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 17 kwietnia 2013 roku, sygn. akt I SA/Wa 2111/12 oddalającego skargę K.P. i F.P. na decyzję Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia [...] października 2012 roku, nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania postanawia: uchylić zaskarżone postanowienie

Uzasadnienie strona 1/2

Postanowieniem z dnia 28 czerwca 2013 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił jako złożony przedwcześnie wniosek o przewrócenie terminu do sporządzenia uzasadnienia wyroku z dnia 17 kwietnia 2013 r. oddalającego skargę K.P. i F.P. na decyzję Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia [...] października 2012 r. w przedmiocie umorzenia postępowania. W uzasadnieniu Sąd I instancji wskazał, że skarżący składając zażalenie na postanowienie z dnia [...] kwietnia 2013 r. odmawiające sporządzenia uzasadnienia wyroku z powodu uchybienia terminu do złożenia wniosku o jego sporządzenie, wyrazili przekonanie, że wniosek ten złożyli w terminie. Jednocześnie składając wniosek o przywrócenie tego terminu nie kwestionują faktu, że uchybili terminowi, jednakże w ich ocenie to uchybienie nie było zawinione. Sąd podkreślił, że powyższe instytucje procesowe oparte są na przeciwstawnych przesłankach. Dodatkowo zaznaczył, że wniosek o przywrócenie terminu, zgodnie z art. 87 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. Z niniejszego wynika, że siedmiodniowy termin do złożenia wniosku o przywrócenie terminu rozpoczyna bieg od daty powzięcia wiadomości o uchybieniu terminu. Jeżeli natomiast strona jest przekonana, że Sąd błędnie uznał, iż do uchybienia terminu doszło, czego wyrazem jest złożenie przez stronę środka odwoławczego (w tym przypadku zażalenia) od orzeczenia Sądu, to wspomniany siedmiodniowy termin w ogóle nie rozpoczął biegu. Nie można bowiem twierdzić, że ustała przyczyna uchybienia terminu, jeżeli jednocześnie wyraża się przekonanie, że do uchybienia terminu nie doszło. Skoro tak, to złożenie wniosku o przywrócenie terminu do dokonania czynności jest przedwczesne.

Zażalenie na powyższe postanowienie wnieśli K.P. i F.P. zarzucając Sądowi I instancji naruszenie art. 88 p.p.s.a., gdyż z mocy ustawy dopuszczalny był wniosek o przywrócenie terminu złożony z ostrożności procesowej skarżących, na wypadek nieuwzględnienia złożonego przez nich zażalenia oraz naruszenie art. 133 § 1 p.p.s.a. w związku z art. 166 p.p.s.a., gdyż przedmiotowy wniosek został złożony na podstawie art. 86 p.p.s.a. z zachowaniem warunków określonych w art. 87 p.p.s.a., a w konsekwencji nie było dopuszczalne odrzucenie tego wniosku.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zażalenie jest uzasadnione.

Sąd w składzie rozpoznającym sprawę nie podziela poglądów zawartych w uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia, stwierdzając jednocześnie, iż brak jest podstaw do przyjęcia jako utrwalonego w orzecznictwie sądowoadministracyjnym stanowiska, że niedopuszczalne jest jednoczesne wniesienie środka odwoławczego od rozstrzygnięcia sądu opartego na fakcie uchybienia terminu do dokonania czynności procesowej wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do dokonania tej czynności.

Strona 1/2