Dnia 6 listopada 2007 roku Naczelny Sąd Administracyjny w osobie: Sędziego NSA Zygmunta Zgierskiego po rozpoznaniu w dniu 6 listopada 2007 roku na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia Ministra Obrony Narodowej - Rejonowego Zarządu Infrastruktury w S. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 5 września 2007 roku sygn. akt II SA/Sz 1267/06 odmawiające przywrócenia terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku oddalającego skargę Ministra Obrony Narodowej - Rejonowego Zarządu Infrastruktury w S. na decyzję [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego w S. z dnia [...] (znak [...]) w przedmiocie ujawnienia w ewidencji gruntów i budynków zmian granic i powierzchni użytku gruntowego p o s t a n a w i a: oddalić zażalenie
I OZ 806/07
U z a s a d n i e n i e
Wyrokiem z dnia 6 czerwca 2006 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie oddalił skargę Rejonowego Zarządu Infrastruktury w S. na decyzję [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego w S. z [...] w przedmiocie ujawnienia w ewidencji gruntów i budynków zmian granic i powierzchni użytku gruntowego. W dniu 14 czerwca 2007 r. pełnomocnik skarżącego wystąpił z wnioskiem o sporządzenie uzasadnienia wyroku oraz jego doręczenie. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie postanowieniem z dnia 21 czerwca 2007 r. odmówił sporządzenia uzasadnienia wyroku. W uzasadnieniu orzeczenia Sąd podniósł, że wniosek ten złożony został po upływie terminu określonego w art. 141 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). W dniu 3 lipca 2007 r. pełnomocnik skarżącego złożył wniosek o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku. W motywach wniosku argumentował, że do uchybienia terminu doszło bez jego winy. Z przedstawionego przez pełnomocnika przebiegu zdarzeń wynika, że w dniu 13 czerwca 2007 r. (ostatni dzień biegu terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku) polecił pracownikowi kancelarii przygotowanie wysyłki korespondencji, w tym wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku. Jednakże, z uwagi na złe samopoczucie pracownika, pełnomocnik zwolnił go od wykonywania pracy w celu udania się do lekarza. Jednocześnie poprosił pracownika o wysłanie korespondencji, wśród której znajdował się przedmiotowy wniosek. Z wyjaśnień złożonych przez pracownika kancelarii wynika, że nie wysłał on listu z uwagi na swój zły stan zdrowia. Uczynił to natomiast następnego dnia. Wobec powyższego skarżący uważa, że nie ponosi winy w niedotrzymaniu terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku.
W tym stanie faktycznym, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie odmówił skarżącemu przywrócenia terminu do sporządzenia uzasadnienia wyroku. W uzasadnieniu postanowienia Sąd wskazał, że w toku postępowania skarżący był reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika. Wskazał przy tym, że uchybienie przez stronę terminowi do wniesienia odwołania, spowodowane okolicznościami związanymi z osobą jej pełnomocnika, w pełni odnosi negatywne skutki wobec samej strony skarżącej. Z tych też względów, jak stwierdził Sąd, oceniając przesłanki braku winy trzeba ocenić zaistniałe okoliczności dotyczące pełnomocnika. Jak stwierdził Sąd, brak winy w uchybieniu terminu można przyjąć tylko wtedy, gdy strona (jej pełnomocnik) nie mogła przeszkody usunąć, nawet przy użyciu największego w danych okolicznościach wysiłku. W ocenie Sądu, w niniejszej sprawie uchybienie terminowi do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia było następstwem zaniedbania pełnomocnika skarżącego, który zadanie nadania przesyłki, zawierającej wniosek o sporządzenie uzasadnienia wyroku, powierzył choremu pracownikowi kancelarii. Jak stwierdził Sąd, uchybienie terminowi nie było następstwem obiektywnej przeszkody dotyczącej samego pełnomocnika, lecz skutkiem jego wadliwego wyboru co do osoby, której zlecił wykonanie opisanej czynności. Sąd podkreślił przy tym, że choroba pracownika nie była zdarzeniem nagłym. W tej sytuacji Sąd I instancji stwierdził, że skarżący nie wykazał, że uchybienie terminu do złożenia wniosku nastąpiło bez jego winy.