Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Maciej Dybowski po rozpoznaniu w dniu 26 września 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia D. P. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 6 lipca 2018 r. sygn. akt II SA/Sz 713/18 odmawiające wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi D. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] maja 2018 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia opłaty za pobyt dziecka w placówce opiekuńczo-wychowawczej postanawia oddalić zażalenie
Postanowieniem z dnia 6 lipca 2018 r. sygn. akt II SA/Sz 713/18 (dalej postanowienie z 6 lipca 2018 r.) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie odmówił wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi D. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] maja 2018 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia opłaty za pobyt dziecka w placówce opiekuńczo-wychowawczej.
W uzasadnieniu Sąd I instancji wskazał, że D. P. (dalej skarżący bądź wnioskodawca), reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika adwokata L. W., wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z [...] maja 2018 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia opłaty za pobyt dziecka w placówce opiekuńczo-wychowawczej. Skarżący wniósł o: uchylenie zaskarżonej decyzji, poprzedzającej ją decyzji I instancji; wstrzymanie wykonania decyzji (k. 2-3 akt II SA/Sz 713/18).
W rozpoznawanej sprawie skarżący nie uzasadnił wniosku o wstrzymanie wykonania decyzji mimo, że był reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika. W tej sytuacji merytoryczna ocena przesłanek wstrzymania wykonania decyzji jest niemożliwa. Sąd I instancji, przywołując dorobek piśmiennictwa i orzecznictwa w tej materii podniósł, że brak uzasadnienia wniosku o wstrzymanie wykonania aktu lub czynności nie stanowi braku formalnego uniemożliwiającego nadanie wnioskowi opartemu na art. 61 § 3 ppsa dalszego biegu, do którego uzupełnienia należy wezwać wnioskodawcę, ale jest brakiem wykazania przez stronę przesłanek ochrony tymczasowej, uzasadniającym oddalenie wniosku.
Z tych przyczyn WSA, na podstawie art. 61 § 3 i 5 ppsa, odmówił wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji (k. 11-14 akt II SA/Sz 713/18).
Zażalenie wywiódł D. P., reprezentowany przez adw. L. W., zaskarżając postanowienie z 6 lipca 2018 r. w całości i zarzucając mu naruszenie:
I. prawa materialnego, tj. art. 5, art. 74 ust. 2 i art. 86 Konstytucji RP - przez ich niezastosowanie, wówczas gdy okoliczności dotyczące sytuacji majątkowej skarżącego opisane zostały szczegółowo w piśmie skierowanym do SKO w [...] z 12 lutego 2018 r., stanowiącym uzupełnienie odwołania od decyzji wniesionej osobiście przez skarżącego oraz wynikają z przedłożonego przez mojego mocodawcę zaświadczenia do Miejskiego Ośrodka Pomocy Rodzinie w [...], które to powinny zostać przedłożone Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Szczecinie wraz z całością akt postępowania administracyjnego, a powielanie tej samej dokumentacji godzi w konstytucyjną zasadę ochrony środowiska;
II. naruszenie prawa procesowego, mające wpływ na treść rozstrzygnięcia, tj. art. 61 § 3 ppsa, przez niewłaściwą wykładnię, że dla uprawdopodobnienia przesłanek pozwalających na wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji konieczne jest ponowne przytaczanie argumentów obszernie przedstawionych już w ramach postępowania administracyjnego wraz z dowodami przedłożonymi w postępowaniu administracyjnym, wówczas gdy nie jest konieczne ponowne ich odpowiednio, przytaczanie i przedkładanie.