Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Zbigniew Ślusarczyk po rozpoznaniu w dniu 28 września 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia W. S. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 28 czerwca 2018 r. sygn. akt II SA/Go 98/18 odrzucające skargę W. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Z. G. z dnia [...] listopada 2017 r. nr [...] w przedmiocie zasiłku okresowego postanawia: oddalić zażalenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim postanowieniem z dnia 28 czerwca 2018 r. sygn. akt II SA/Go 98/18 na podstawie art. 58 § 1 pkt 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U z 2017, poz. 1369 ze zm., dalej: p.p.s.a.) odrzucił skargę W. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Z. G. z dnia [...] listopada 2017 r. nr [...] w przedmiocie zasiłku okresowego. W uzasadnieniu wskazano, że skarżący, pomimo wezwania, nie uzupełnił w wyznaczonym terminie braku formalnego skargi.
Zażalenie na to postanowienie złożył W. S., zaskarżając je w całości i wnosząc o jego uchylenie i przekazanie sprawy Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania. Zaskarżonemu orzeczeniu zarzucono naruszenie przepisów postępowania, tj. art. 58 § 1 pkt 3 oraz § 3 w zw. z art. 49 § 1 p.p.s.a. poprzez uznanie, że istnieje podstawa do odrzucenia skargi, ponieważ pismo uzupełniające braki formalne skargi zostało wniesione po upływie siedmiodniowego terminu, podczas gdy skarżący wniósł pismo za pośrednictwem organu w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania do uzupełnienia braków formalnych skargi, a Sąd dysponował prawidłowymi dokumentami w dniu wydania orzeczenia, zatem nie było podstaw do zastosowania wskazanych przepisów. Ponadto podniesiono zarzut naruszenia przepisów prawa materialnego, tj. art. 45 ust. 1, art. 77 ust. 2 oraz art. 78 Konstytucji RP skutkującego tym, że, dokonując niewłaściwej interpretacji przepisów p.p.s.a., Sąd I instancji pozbawił skarżącego faktycznej możliwości rozpatrzenia sprawy przez niezależny sąd, a przez rygorystyczną wykładnię literalną zamknął skarżącemu drogę sądowego dochodzenia naruszonego prawa.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Stosownie do art. 57 § 1 p.p.s.a. skarga powinna czynić zadość wymaganiom pisma w postępowaniu sądowym. Wobec tego do skargi znajduje zastosowanie art. 46 § 1 pkt 4 tej ustawy, zgodnie z którym każde pismo strony powinno zawierać podpis strony albo jej przedstawiciela ustawowego lub pełnomocnika. Zgodnie natomiast z art. 49 § 1 p.p.s.a. jeżeli pismo strony nie może otrzymać prawidłowego biegu wskutek niezachowania warunków formalnych, przewodniczący wzywa stronę o jego uzupełnienie lub poprawienie w terminie siedmiu dni pod rygorem pozostawienia pisma bez rozpoznania, chyba że ustawa stanowi inaczej. W przypadku stwierdzenia braków formalnych skargi przepisem szczególnym w stosunku do tej regulacji jest art. 58 § 1 pkt 3 cytowanej ustawy, który stanowi, że gdy nie uzupełniono w wyznaczonym terminie braków formalnych skargi, wojewódzki sąd administracyjny odrzuca skargę.
W niniejszej sprawie W. S. złożył za pomocą platformy ePUAP skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim. Z uwagi na brak własnoręcznego podpisu pod wniesioną skargą, Przewodniczący Wydziału II Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim zarządzeniem z dnia 1 lutego 2018 r. wezwał go do uzupełnienia tego braku formalnego w terminie 7 dni pod rygorem jej odrzucenia. Do wezwania dołączono kopię skargi, celem jej podpisania, a następnie odesłania do Sądu. Jednocześnie pouczono skarżącego, że w aktualnym stanie prawnym w postępowaniu przed sądami administracyjnymi nie jest dopuszczalne wniesienie do sądu pisma drogą elektroniczną. Wezwanie doręczono skarżącemu w dniu 6 lutego 2018 r. (k.18), termin do jego wykonania upływał zatem w dniu 13 lutego 2018 r. W dniu 12 kwietnia 2018 roku Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Z. G. przekazało do Sądu własnoręcznie podpisaną skargę W. S. błędnie złożoną w siedzibie tego organu.