Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Zbigniew Ślusarczyk po rozpoznaniu w dniu 28 września 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia S. Ś. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 6 lipca 2018 r. sygn. akt II SA/Łd 417/18 odmawiające wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi S. Ś. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...] stycznia 2018 r. nr [...] w przedmiocie opłaty za pobyt w domu pomocy społecznej postanawia: oddalić zażalenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi postanowieniem z dnia 6 lipca 2018 r. sygn. akt II SA/Łd 417/18 na podstawie art. 61 § 3 i 5 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017, poz. 1369 ze zm., dalej: p.p.s.a.) odmówił S. Ś. wstrzymania wykonania zaskarżonej przez niego decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] stycznia 2018 r. nr [...] w przedmiocie opłaty za pobyt w domu pomocy społecznej. W ocenie Sądu I instancji wniosek skarżącego nie zasługiwał na uwzględnienie, ponieważ skarżący nie przywołał żadnych konkretnych zarzutów uzasadniających zastosowanie ochrony tymczasowej.
Zażalenie na to postanowienie złożył S. Ś., zarzucając mu naruszenie art. 61 § 3 w zw. z art. 163 § 2 p.p.s.a. i wnosząc o jego uchylenie i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania, a także zasądzenie kosztów postępowania zażaleniowego oraz wynagrodzenia dla pełnomocnika działającego z urzędu. W uzasadnieniu podniesiono, że S. Ś. w swoim wniosku wskazał na związane z wykonaniem zaskarżonej decyzji niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Stosownie do art. 61 § 3 p.p.s.a. po przekazaniu sądowi skargi sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, o których mowa w § 1, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, z wyjątkiem przepisów prawa miejscowego, które weszły w życie, chyba że ustawa szczególna wyłącza wstrzymanie ich wykonania. Odmowa wstrzymania wykonania aktu lub czynności przez organ nie pozbawia skarżącego złożenia wniosku do sądu. Dotyczy to także aktów wydanych lub podjętych we wszystkich postępowaniach prowadzonych w granicach tej samej sprawy.
Z brzmienia cytowanego przepisu wynika, że katalog przesłanek warunkujących wstrzymanie wykonania zaskarżonego rozstrzygnięcia jest zamknięty. Oznacza to, że ustawa w sposób wyczerpujący wskazuje przesłanki wstrzymania wykonania orzeczenia ostatecznego, uzależniając tę możliwość wyłącznie od wykazania istnienia wskazanych w omawianym przepisie okoliczności. Wskazać należy, że pod pojęciem wyrządzenia znacznej szkody należy rozumieć taką szkodę - majątkową lub niemajątkową - której nie będzie można wynagrodzić przez późniejszy zwrot spełnionego świadczenia lub nie będzie można jej wyegzekwować ani też nie będzie możliwe przywrócenie rzeczy do stanu pierwotnego. Natomiast trudne do odwrócenia skutki, to takie skutki prawne lub faktyczne, które raz zaistniałe, spowodują istotną bądź trwałą zmianę rzeczywistości, przy czym powrót do stanu poprzedniego może nastąpić tylko po dłuższym czasie lub przy stosunkowo dużym nakładzie sił i środków.
W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego Sąd I instancji prawidłowo stwierdził, że skarżący nie uprawdopodobnił okoliczności wskazujących na możliwość zajścia niebezpieczeństwa wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. W swoim zawartym w skardze wniosku S. Ś. nie przedstawił żadnych informacji potwierdzających zasadność żądania wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...] stycznia 2018 r., na mocy której został obciążony miesięczną opłatą za pobyt córki S. Ś. w Domu Pomocy Społecznej w M.-B.W. w wysokości 731,28 zł począwszy od dnia 1 maja 2017 r. Jak słusznie wskazał Sąd I instancji, podstawą badania zasadności wstrzymania wykonania decyzji lub aktu jest treść złożonego przez stronę wniosku w tym zakresie. Na stronie wnioskującej o wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu spoczywa obowiązek szczególnie wnikliwego uzasadnienia takiego wniosku, w taki sposób, aby przekonać sąd o zasadności zastosowania ochrony tymczasowej. Nie wystarcza przy tym jedynie złożenie wniosku, a nawet przytoczenie w jego uzasadnieniu okoliczności, które teoretycznie mogą pojawić się na etapie wykonywania orzeczenia. Nie ulega wątpliwości, że wniosek taki powinien zostać poparty stosownymi dokumentami źródłowymi pozwalającymi wywieść, że wstrzymanie zaskarżonego aktu jest zasadne w stosunku do wnioskodawcy. Same obawy skarżącego dotyczące niebezpieczeństwa wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków zaskarżonej decyzji nie mogą stanowić podstawy wstrzymania zaskarżonej decyzji. Jest to wszak wyjątek od reguły wykonalności decyzji ostatecznej. W złożonym wraz ze skargą wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji skarżący podniósł jedynie, że w jego ocenie w sprawie zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, ponieważ decyzja ta utrzymuje w mocy nieprawidłową decyzję organu I instancji. Nie podjął natomiast próby wyjaśnienia, jaką konkretnie szkodę lub trudne do odwrócenia skutki może ta decyzja wywołać. Nie przedstawił też żadnych dowodów w tym względzie. Żadnych informacji w tym zakresie nie zawiera również obecnie rozpoznawane zażalenie. Odnosząc się zaś do zawartych we wniosku i powtórzonych w zażaleniu argumentów dotyczących nieprawidłowości wydanych w sprawie decyzji, wskazać należy, że nie mogły stać się przedmiotem rozważań w postępowaniu incydentalnym z wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej w sprawie decyzji. Kwestia ta będzie bowiem przedmiotem oceny Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi przy rozpoznawaniu samej skargi co do jej istoty.