Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym Przewodniczący Sędzia NSA Anna Lech po rozpoznaniu w dniu 17 lutego 2012 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia Gminy R. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 16 listopada 2011 r., sygn. akt IV SA/Wa 1189/11 odmawiające przywrócenia terminu do wniesienia skargi w sprawie ze skargi Gminy R. na decyzję Ministra Zdrowia z dnia [...] maja 2011 r., nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności orzeczenia Ministra Zdrowia z dnia [...] marca 1948 r., o przejęciu na własność Państwa przedsiębiorstw uzdrowiskowych R., S. oraz Ż. postanawia: oddalić zażalenie.
Postanowieniem z dnia 29 sierpnia 2011 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargę Gminy R. na decyzję Ministra Zdrowia z dnia [...] maja 2011 r. w przedmiocie stwierdzenia nieważności orzeczenia Ministra Zdrowia z dnia [...] marca 1948 r. o przejęciu na własność Państwa przedsiębiorstw uzdrowiskowych R., S. oraz Ż.
Pełnomocnik Gminy R. wniósł o przywrócenie terminu do wniesienia skargi, wskazując, że złożył ją w Sekretariacie Urzędu Miasta z poleceniem przesłania jej do Ministra Zdrowia, natomiast z przyczyn całkowicie niezależnych od pełnomocnika skargę przesłano do Sądu. W ocenie pełnomocnika, skoro nie ma on jakiegokolwiek wpływu na działalność Sekretariatu Urzędu Miasta, to w jego ocenie wniosek o przywrócenie terminu do złożenia skargi jest uzasadniony.
Zaskarżonym postanowieniem z dnia 16 listopada 2011 r., sygn. akt IV SA/Wa 1189/11, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odmówił Gminie R. przywrócenia terminu do wniesienia skargi na decyzję Ministra Zdrowia z dnia [...] maja 2011 r., wskazując, że nie ma podstaw do przyjęcia, iż skarżąca Gmina nie ponosi winy w niedochowaniu terminu. W ocenie Sądu w sytuacji powierzenia dokonania określonych czynności konkretnej osobie, licząc na jej dokładność i staranność, strona ponosi także ryzyko związane z zachowaniem takiej osoby. Zdaniem Sądu nie bez znaczenia pozostaje również okoliczność, iż stronę reprezentuje profesjonalny pełnomocnik, zatem kryterium braku winy w uchybieniu terminu należy oceniać z uwzględnieniem podwyższonego miernika staranności, jakiej można wymagać od profesjonalnych uczestników obrotu prawnego.
Na to postanowienie zażalenie złożył pełnomocnik Gminy R., podnosząc, że osobom nawet wyjątkowo ostrożnym i dbającym o swoje interesy zdarzają się pomyłki. Na potwierdzenie wskazano instytucję sprostowania oczywistych omyłek.
W odpowiedzi na zażalenie Minister Zdrowia wskazał, że nie można wiązać kwestii sprostowania oczywistych omyłek pisarskich z instytucją określoną w art. 86 i 87 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.)
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
zgodnie z art. 86 § 1 powołanej ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, przywrócenie uchybionego terminu możliwe jest w sytuacji, gdy uchybienie to nie było przez stronę zawinione i może mieć miejsce tylko wtedy, gdy nastąpiło wskutek przeszkody, której strona nie mogła usunąć, nawet przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku. Na stronie spoczywa obowiązek uprawdopodobnienia okoliczności wskazujących na brak winy w uchybieniu terminu, o czym stanowi art. 87 § 2 tej ustawy.
Nie uzasadniają przywrócenia uchybionego terminu okoliczności takie, jak dopuszczenie się choćby lekkiego niedbalstwa przez stronę, czy też niedostateczna staranność w prowadzeniu własnych spraw, bądź nieznajomość prawa.
Zaznaczyć należy, iż kryterium braku winy, jako przesłanki możliwości przywrócenia terminu do dokonania czynności w postępowaniu sądowym wiąże się z obowiązkiem dołożenia szczególnej staranności przy dokonywaniu tej czynności. O braku winy w uchybieniu terminu można mówić jedynie wtedy, gdy strona nie mogła usunąć przeszkody, nawet przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku.