Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym Przewodniczący Sędzia NSA Joanna Banasiewicz po rozpoznaniu w dniu 15 października 2014 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia E. F. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 2 września 2014 r., sygn. akt II SAB/Wa 287/14 odrzucające zażalenie E.F. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 6 sierpnia 2014 r., sygn. akt II SAB/Wa 287/14 odrzucające skargę kasacyjną E. F. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 18 lipca 2014 r., sygn. akt II SAB/Wa 287/14 odrzucającego skargę E. F. o wznowienie postępowania sądowego zakończonego wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 9 lipca 2013 r., sygn. akt II SAB/Wa 156/13 postanawia: oddalić zażalenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 2 września 2014 r., sygn. akt II SAB/Wa 287/14, na podstawie art. 178 w zw. z art. 197 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270), odrzucił zażalenie E. F. na postanowienie tego Sądu z dnia 6 sierpnia 2014 r., odrzucające skargę kasacyjną E. F. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 18 lipca 2014 r. odrzucającego skargę E. F. o wznowienie postępowania sądowego zakończonego wyrokiem tego Sądu z dnia 9 lipca 2013 r., sygn. akt II SAB/Wa 156/13, oddalającym skargę E. F. na bezczynność Ministra Obrony Narodowej w przedmiocie wydania decyzji o zwolnieniu z zawodowej służby wojskowej z dniem 31 stycznia 2001 r.
W uzasadnieniu Sąd podał, że powodem odrzucenia zażalenia było niesporządzenie go zgodnie z wymogami określonymi w art. 194 § 2 p.p.s.a., tj. niesporządzenie zażalenia przez adwokata lub radcę prawnego.
Na powyższe postanowienie zażalenie złożył E. F. podnosząc argumenty, w których odniósł się do wszystkich wydanych w stosunku do niego przez Sąd I instancji postanowień, tj. zarówno z dnia z dnia 18 lipca 2014 r. o odrzuceniu skargi o wznowienie postępowania, jak i z dnia 6 lipca 2014 r. o odrzuceniu skargi kasacyjnej, nie zgadzając się z zapadłymi rozstrzygnięciami. Jednocześnie wniósł o uwzględnienie skargi złożonej do Prezesa NSA w dniu 26 sierpnia 2014 r. Wnioskiem z dnia 1 października 2014 r. E. F. zażądał potraktowania jako materiału "dodatkowego" do niniejszego zażalenia skargi z dnia 26 sierpnia 2014 r., o której mowa powyżej. Skargę tę dołączył do wniosku.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 194 § 4 p.p.s.a. zażalenie, którego przedmiotem jest odrzucenie skargi kasacyjnej powinno być sporządzone przez adwokata lub radcę prawnego. Przepis art. 175 § 2 i 3 tej ustawy stosuje się odpowiednio. Powołany przepis opiera się na założeniu, że powierzenie tej czynności wykwalifikowanym prawnikom zapewni zażaleniu odpowiedni poziom merytoryczny i formalny.
E. F. wnosząc zażalenie na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 6 sierpnia 2014 r. odrzucające skargę kasacyjną, nie dopełnił powyższego wymogu mimo, że został o nim pouczony przy doręczeniu tego postanowienia (pkt 4 pouczenia k- 83 akt sprawy).
W związku z tym uznać należy, że postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 2 września 2014 r. nie narusza przepisów obowiązującego prawa.
Należy w tym miejscu podkreślić, że przedmiotem niniejszego postanowienia była wyłącznie kontrola instancyjna postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 2 września 2014 r. o odrzuceniu zażalenia. Wobec tego pozostałe argumenty podnoszone przez skarżącego, dotyczące merytorycznych kwestii spraw rozstrzygniętych przez Sąd I instancji postanowieniami z dnia 18 lipca 2014 r. i 6 sierpnia 2014 r., nie mogły być rozważane w niniejszym postępowaniu zażaleniowym.
Mając powyższe na uwadze, Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 184 w związku z art. 197 p.p.s.a., postanowił, jak w sentencji.