Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Maciej Dybowski po rozpoznaniu w dniu 17 października 2014 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia S. J. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 22 sierpnia 2014 r., sygn. akt IV SA/Gl 1431/13 oddalające wniosek o uzupełnienie postanowienia z dnia 4 kwietnia 2014 r., sygn. akt IV SA/Gl 1431/13 w sprawie ze skargi S. J. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] 2013 r. nr [...] w przedmiocie zobowiązania do zwrotu świadczeń z funduszu alimentacyjnego postanawia oddalić zażalenie
Postanowieniem z 4 kwietnia 2014 r., sygn. akt IV SA/Gl 1431/13 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach odrzucił skargę S. J. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] 2013 r. nr [...] w przedmiocie zobowiązania do zwrotu świadczeń z funduszu alimentacyjnego. Sąd I instancji wskazał, że S. J. zmarł dnia 29 sierpnia 2013 r.(k. 28, 32 i 34 akt sądowych).
Dnia 30 kwietnia 2014 r. adwokat A. P., działający w sprawie jako kurator nieznanego z miejsca pobytu skarżącego (wyznaczony postanowieniem Sądu Rejonowego Katowice-Zachód w Katowicach [z 8 sierpnia 2013 r., II Ns 544/13/Z] (k. 5 akt sprawy), na podstawie art. 157 § 1 i 3 w zw. z art. 166 i art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm., dalej ppsa), wniósł o uzupełnienie postanowienia 4 kwietnia 2014 r., przez orzeczenie o kosztach postępowania zgodnie ze spisem kosztów dołączonych do skargi z 4 grudnia 2013 r., a więc zwrot kosztów pomocy prawnej udzielonej z urzędu (k. 41 akt sądowych).
Postanowieniem z 16 maja 2014 r. IV SA/Gl 1431/13 oddalił niniejszy wniosek (k. 45-47 akt sądowych). Postanowienie 16 maja 2014 r. zaskarżył kurator skarżącego.
Postanowieniem z 31 lipca 2014 r., I OZ 632/14 Naczelny Sąd Administracyjny uchylił postanowienie z 16 maja 2014 r. Jednocześnie wskazał, że należności kuratora podejmującego czynności w postępowaniu sądowoadministracyjnym należy zaliczyć do wydatków w tym postępowaniu, co wynika z art. 211 w zw. z art. 213 pkt 1 ppsa, a ich wysokość sąd winien ustalić samodzielnie w oparciu o np. przedłożony wykaz kuratora.
Postanowieniem z 22 sierpnia 2014 r., IV SA/Gl 1431/13 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach oddalił wniosek S. J. o uzupełnienie postanowienia z 4 kwietnia 2014 r.
W uzasadnieniu postanowienia Sąd I instancji wskazał, że jakkolwiek reprezentujący skarżącego kurator zgłosił w skardze wniosek o przyznanie należnego wynagrodzenia, to jednak z obowiązujących przepisów nie wynika, by sąd był zobligowany do rozstrzygnięcia przedmiotowego wniosku w tym postanowieniu. Obowiązek orzeczenia o kosztach postępowania określa art. 209 ppsa i nie dotyczy sytuacji, jaka ma miejsce w niniejszym przypadku. Odnosi się on do zwrotu kosztów postępowania od strony przeciwnej, nakłada na sąd obowiązek rozstrzygnięcia o zwrocie tych kosztów w każdym orzeczeniu uwzględniającym skargę oraz w orzeczeniu, o którym mowa w art. 201 (o umorzeniu postępowania z powodu uwzględnienia skargi przez organ administracji w trybie autokontroli lub o umorzeniu postępowania w następstwie postępowania mediacyjnego), art. 203 i art. 204 (czyli wydanych przez Naczelny Sąd Administracyjny w wyniku rozpoznania skargi kasacyjnej).
W związku z powyższym Sąd I instancji uznał, że w tym stanie rzeczy okoliczności sprawy nie uzasadniały realizacji wniosku kuratora skarżącego na podstawie art. 157 § 2 ppsa.
Sąd I instancji wskazał, że mając na uwadze stanowisko NSA wyrażone w postanowieniu z 31 lipca 2014 r., zastosowano wykładnię systemową obowiązujących przepisów i przyznano kuratorowi skarżącego wynagrodzenie mając na uwadze art. 211 i 213 pkt 1 ppsa, którego wysokość ustalono biorąc za punkt odniesienia przepisy rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 13 listopada 2013 r. w sprawie określenia wysokości wynagrodzenia i zwrotu wydatków poniesionych przez kuratorów ustanowionych dla strony w sprawie cywilnej (Dz. U. poz. 1476, dalej rozporządzenie z 2013 r.). Uwzględniono, że zgodnie z § 1 ust. 1 rozporządzenia z 2013 r., wysokość wynagrodzenia kuratora ustanowionego dla strony w sprawie cywilnej, nie może przekraczać stawek minimalnych przewidzianych przepisami określającymi opłaty za czynności adwokackie, a w przypadku gdy kuratorem jest radca prawny, przepisami określającymi opłaty za czynności radców prawnych.