Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Borowiec po rozpoznaniu w dniu 16 maja 2017 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia K.J. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 20 lutego 2017 r. sygn. akt II SA/Wa 1102/16 o odrzuceniu zażalenia K.J. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 11 stycznia 2017 r. sygn. akt II SA/Wa 1102/16 w sprawie ze skargi K.J. na niewykonanie przez Komendanta Głównego Policji wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 października 2015 r. sygn. akt II SAB/Wa 571/15 postanawia oddalić zażalenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 11 stycznia 2017 r. sygn. akt II SA/Wa 1102/16, po rozpoznaniu sprawy ze skargi K.J. na niewykonanie przez Komendanta Głównego Policji wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 października 2015 r. sygn. akt II SAB/Wa 571/15, wymierzył Komendantowi Głównemu Policji grzywnę w wysokości 300 zł (pkt 1); stwierdził, że bezczynność Komendanta Głównego Policji w wykonaniu wyroku nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa (pkt 2); oddalił skargę w pozostałym zakresie (pkt 3).
Odpis w/w wyroku, wraz z uzasadnieniem, został doręczony skarżącemu w dniu 24 stycznia 2017 r., wraz z pouczeniem o przysługującym od niego środku zaskarżenia w postaci skargi kasacyjnej oraz o terminie i sposobie jej wniesienia.
Pismem z dnia 27 stycznia 2017 r. (data stempla pocztowego) K.J., powołując się na art. 194 § 1 pkt 10 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j.: Dz. U. z 2016 r., poz. 718 ze zm., dalej w skrócie "P.p.s.a."), wniósł do Naczelnego Sądu Administracyjnego zażalenie od w/w wyroku - w części dotyczącej wymierzenia organowi grzywny, nie zgadzając się z jej wysokością.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 20 lutego 2017 r. sygn. akt II SA/Wa 1102/16 odrzucił zażalenie. W uzasadnieniu postanowienia podał, że zgodnie z art. 173 § 1 P.p.s.a., od wydanego przez wojewódzki sąd administracyjny wyroku lub postanowienia kończącego postępowanie w sprawie, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 58 § 1 pkt 2-4, art. 161 § 1 oraz art. 220 § 3, przysługuje skarga kasacyjna do Naczelnego Sądu Administracyjnego. Podkreślił, że w niniejszym postępowaniu Sąd, po rozpoznaniu na rozprawie sprawy ze skargi K.J. na niewykonanie przez Komendanta Głównego Policji wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 października 2015 r. sygn. akt II SAB/Wa 571/15 - w pkt 1 wyroku wymierzył organowi grzywnę w wysokości 300 zł. Orzekając w w/w zakresie działał na podstawie art. 154 § 6 P.p.s.a., zgodnie z którym grzywnę, o której mowa w § 1, wymierza się do wysokości dziesięciokrotnego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej w roku poprzednim, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego na podstawie odrębnych przepisów. Z kolei w świetle art. 154 § 1 P.p.s.a., w razie niewykonania wyroku uwzględniającego skargę na bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania strona, po uprzednim pisemnym wezwaniu właściwego organu do wykonania wyroku lub załatwienia sprawy, może wnieść skargę w tym przedmiocie, żądając wymierzenia temu organowi grzywny.
Sąd pierwszej instancji wskazał, że właściwym środkiem zaskarżenia przysługującym od wyroku z dnia 11 stycznia 2017 r. sygn. akt II SA/Wa 1102/16 jest - zgodnie z art. 173 § 1 P.p.s.a. - skarga kasacyjna, o czym skarżący został pouczony w piśmie Sądu, przy którym doręczono mu odpis tego wyroku wraz z uzasadnieniem. Wniesienie przez skarżącego w rozpoznawanej sprawie niewłaściwego środka zaskarżenia w/w wyroku w postaci zażalenia, prowadzi zatem do odrzucenia zażalenia.