Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Wiesław Morys po rozpoznaniu w dniu 10 października 2013 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia Wojewody Kujawsko - Pomorskiego na postanowienie zawarte w punkcie 3 wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 12 czerwca 2013 r., sygn. akt II SA/Bd 316/13 w zakresie zwrotu kosztów postępowania w sprawie ze skargi Przedsiębiorstwa A sp. z o.o. w Grudziądzu oraz B sp. z o.o. w Grudziądzu na decyzję Wojewody Kujawsko-Pomorskiego z dnia [...] stycznia 2013 r. nr [...] w przedmiocie odszkodowania za nieruchomość wydzieloną pod drogę publiczną postanawia: uchylić punkt 3 zaskarżonego wyroku i w tym zakresie przekazać sprawę Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Bydgoszczy do ponownego rozpoznania.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy wyrokiem z dnia 12 czerwca 2013 r., sygn. akt II SA/Bd 316/13, po rozpoznaniu skargi Przedsiębiorstwa A sp. z o.o. w Grudziądzu oraz B sp. z o.o. w Grudziądzu na decyzję Wojewody Kujawsko-Pomorskiego z dnia [...] stycznia 2013 r., nr [...], w przedmiocie odszkodowania za nieruchomość wydzieloną pod drogę publiczną - w punkcie 1 sentencji wyroku uchylił zaskarżoną decyzję, w punkcie 2 stwierdził, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu, natomiast w punkcie 3 zasądził od Wojewody Kujawsko-Pomorskiego solidarnie na rzecz skarżących kwotę 14.024,00 (czternaście tysięcy dwadzieścia cztery) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Pismem z dnia 23 lipca 2013 r. Wojewoda Kujawsko - Pomorski, wniósł zażalenie na rozstrzygnięcie zawarte w punkcie 3 powyższego wyroku. Organ zarzucił Sądowi I instancji:
1) naruszenie przepisu art. 200 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) - dalej: P.p.s.a., poprzez niewłaściwe zastosowanie polegające na zasądzeniu na rzecz skarżącej kosztów postępowania ponad kwotę 200 zł;
2) naruszenie przepisu art. 231 zdanie pierwsze P.p.s.a. w zw. z § 1 pkt 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości oraz zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 221, poz. 2192) oraz § 14 ust. 2 pkt 1 lit a w zw. z § 6 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1349 ze zm.), poprzez ich błędne zastosowanie polegające na przyjęciu, że w przedmiotowej sprawie przedmiotem postępowania była należność pieniężna od wysokości której należało obliczyć wpis stosunkowy oraz wynagrodzenie radcy prawnego, składające się na zwrot kosztów postępowania zasądzonych od organu na rzecz skarżącej w kwocie wyższej niż była jej należna;
3) naruszenie przepisu art. 231 zdanie drugie P.p.s.a. w zw. z § 2 ust. 3 pkt 5 rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie wysokości oraz szczególnych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi oraz § 14 ust. 2 pkt 1 lit. c powołanego rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. poprzez ich niezastosowanie.
W oparciu o powyższe zarzuty Wojewoda Kujawsko - Pomorski wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia i przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Bydgoszczy.
Zdaniem organu administracji Sąd I instancji orzekając o kosztach postępowania przywołał jedynie w uzasadnieniu wyroku art. 200 P.p.s.a. pomijając argumentację przemawiającą za zasądzeniem kosztów w przyjętej wysokości. Przepis ten nie rozstrzyga samodzielnie o sposobie ustalenia wysokości kosztów, ani też nie stanowi podstawy do decyzji sądu związanej wysokości tych kosztów. Sąd I instancji nie sprecyzował w wystarczającym stopniu podstawy prawnej rozstrzygnięcia dotyczącego kosztów postępowania, co nie tylko stanowi naruszenie przepisu rat. 141 § 4 P.p.s.a., ale uniemożliwia sprawdzenie słuszności rozstrzygnięcia dotyczącego kosztów postępowania. Brak powyższych elementów uchybia przepisowi art. 141 § 4 P.p.s.a. i art. 200 w zw. z art. 205 § 2 P.p.s.a. W stopniu mającym istotny wpływ na wynik sprawy. Organ podniósł również, iż w przedmiotowej sprawie winien być pobrany wpis stały od skargi, a nie stosunkowy.