Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Ewa Dzbeńska po rozpoznaniu w dniu 30 listopada 2012 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia M. D. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 1 października 2012 r., sygn. akt IV SA/Gl 684/12 o odmowie wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi M. D. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Katowicach z dnia [...] czerwca 2012 r., nr [...] w przedmiocie zasiłku pielęgnacyjnego postanawia: oddalić zażalenie.
Postanowieniem z dnia 1 października 2012 r., sygn. akt IV SA/Gl 684/12 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach, po rozpoznaniu wniosku M. D., odmówił wstrzymania wykonania decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Katowicach z dnia [...] czerwca 2012 r., nr [...] w przedmiocie zasiłku pielęgnacyjnego.
W uzasadnieniu postanowienia Sąd I instancji wskazał, iż M. D. wniosła o wstrzymanie decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Katowicach z dnia [...] czerwca 2012 r. utrzymującej w mocy rozstrzygnięcie organu I instancji uchylające decyzję tego organu z dnia [...] października 2005 r. o przyznaniu zasiłku pielęgnacyjnego. W uzasadnieniu wniosku wskazała na brak możliwości spłaty zobowiązań związanych z uchyleniem decyzji przyznającej zasiłek.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach odmawiając wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji stwierdził, że przedmiotem wstrzymania mogą być jedynie takie akty lub czynności, które nadają się do wykonania i wymagają wykonania. W ocenie Sądu I instancji, wydanie decyzji uchylającej prawo do zasiłku pielęgnacyjnego nie rodzi niebezpieczeństwa wyrządzenia szkody po stronie adresata, jak również nie powstają w jej wyniku takie skutki prawne, których nie można odwrócić. Ponadto nie jest to akt, który nadaje się do wykonania.
M. D. złożyła do Naczelnego Sądu Administracyjnego zażalenie na powyższe postanowienie, domagając się jego uchylenia.
W uzasadnieniu wnosząca zażalenie wskazała, że wykonanie decyzji związane jest z zapłatą przez nią kwoty ok. 10.000 zł. W sytuacji wykonania zaskarżonej decyzji nie będzie posiadała środków na zakup lekarstw oraz na ponoszenie kosztów utrzymania.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje: zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Przyznanie stronie skarżącej ochrony tymczasowej w postępowaniu sądowoadministracyjnym stanowi odstępstwo od ogólnej reguły, wyrażonej w art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), dalej powoływanej jako "P.p.s.a.", zgodnie z którym wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania zaskarżonego aktu lub czynności. Przesłanki, jakimi powinien kierować się sąd przy rozstrzyganiu wniosku o wstrzymanie wykonania w sposób wyczerpujący zostały określone w art. 61 § 3 P.p.s.a., w myśl którego są nimi: niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Przesłanki te należy wiązać z sytuacją, która może powstać, gdy zaskarżony do sądu akt administracyjny zostanie wykonany, a następnie na skutek uwzględnienia skargi akt ten zostanie wzruszony.
Wniosek M. D. dotyczy wstrzymania wykonania decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Katowicach z dnia [...] czerwca 2012 r. utrzymującej w mocy rozstrzygnięcie organu I instancji uchylające decyzję tego organu z dnia [...] października 2005 r. o przyznaniu zasiłku pielęgnacyjnego. W tej sytuacji stwierdzić należy, że decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Katowicach z dnia [...] czerwca 2012 r. wywołuje jedynie skutki procesowe, bowiem rozstrzyga o uchyleniu prawa do zasiłku pielęgnacyjnego, uznając, że środki wypłacone skarżącej z tego tytułu od 1 kwietnia 2008 r. są świadczeniem nienależnie pobranym. Natomiast ewentualna konieczność zwrotu pobranych nienależnie świadczeń może powstać dopiero w wyniku wydania odrębnej decyzji, orzekającej o obowiązku zwrotu. Ewentualne niekorzystne konsekwencje finansowe dla M. D. powstać mogą powstać dopiero w wyniku wykonania tej kolejnej decyzji.
W tej sytuacji postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 1 października 2012 r. odmawiające wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji należy uznać za zasadne.
Mając powyższe na względzie, Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 184 w zw. z art. 197 § 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzekł jak w sentencji.