Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Joanna Banasiewicz po rozpoznaniu w dniu 2 grudnia 2008 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia T. S. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 26 września 2008 r., sygn. akt II SA/Wr 481/07 o odrzuceniu zażalenia w sprawie ze skargi T. S. na zarządzenie Prezydenta Miasta B. z dnia [...] stycznia 2007 r., nr [...] w przedmiocie przeznaczenia do sprzedaży nieruchomości gruntowej zabudowanej położonej przy ul. [...] w B. wraz ze sprzedażą posadowionych na nieruchomości obiektów postanawia: oddalić zażalenie
Postanowieniem z dnia 6 listopada 2007 r. Sygn. akt II SA/Wr 481/07 Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu odrzucił skargę T. S. na zarządzenie Prezydenta Miasta B. z dnia [...] stycznia 2007 r. Nr [...] w przedmiocie przeznaczenia do sprzedaży nieruchomości gruntowej zabudowanej, położonej przy ul. [...] nr [...] w B. wraz ze sprzedażą posadowionych na tej nieruchomości obiektów, z uwagi na uchybienie przez skarżącego 30 dniowemu terminowi na jej skuteczne wniesienie.
W dniu [...] stycznia 2008 r. skarżący złożył pismo zawierające wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi. Postanowieniem z dnia [...] marca 2008 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu odrzucił wniosek. Naczelny Sąd Administracyjny postanowieniem z dnia 4 czerwca 2008 r. sygn. akt I OZ 350/08 oddalił zażalenie T. S. na wskazane wyżej postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu.
Następnie T. S. pismem z dnia 3 kwietnia 2008 r. złożył zażalenie do Naczelnego Sądu Administracyjnego na przedmiotowe zarządzenie Prezydenta Miasta B. z dnia [...] stycznia 2007 r.
Postanowieniem z dnia 26 września 2008 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu odrzucił zażalenie T. S.. Jak wskazał Sąd w ustawie Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi nie ma takiego przepisu, który zezwalałby stronie na zaskarżenie w drodze zażalenia do Naczelnego Sądu Administracyjnego wskazanego zarządzenia Prezydenta Miasta B. Od zarządzenia Prezydenta Miasta B. z dnia [...] stycznia 2007 r. nr [...] stosownie do dyspozycji art. 3 § 2 pkt 5 przysługiwała skarżącemu jedynie skarga do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, którą to skarżący już składał na wcześniejszym etapie postępowania. Sąd stanął na stanowisku, iż na zaskarżone przez skarżącego zarządzenie Prezydenta Miasta B. nie przysługuje zażalenie ani do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego ani też do Naczelnego Sądu Administracyjnego. Zażalenie do sądu administracyjnego na wskazany akt administracyjny nie jest bowiem jako środek zaskarżenia przewidziane w żadnym z przepisów ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi i tym samym jako niedopuszczalne podlega odrzuceniu.
Na powyższe postanowienie T. S. wniósł zażalenie, w którym podniósł szereg zarzutów merytorycznych odnośnie przedmiotowego zarządzenia Prezydenta Miasta B. z dnia [...] stycznia 2007 r. nr [...].
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 194 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, póz. 1270 ze zm., dalej p.p.s.a.), zażalenie do Naczelnego Sądu Administracyjnego przysługuje na postanowienia wojewódzkiego sądu administracyjnego enumeratywnie wyliczone w tym przepisie, jak również w innych przypadkach przewidzianych w ustawie. Stosownie do art. 3 § 2 p.p.s.a. kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje orzekanie w sprawach skarg na wymienione w pkt 1-8 tego przepisu akty lub czynności administracji publicznej. Zatem jak trafnie przyjął Sąd I instancji na zaskarżone zarządzenie Prezydenta Miasta B. z dnia [...] stycznia 2007 r. nie przysługiwało zażalenie ani do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu ani do Naczelnego Sądu Administracyjnego, lecz skarga do sądu administracyjnego.