Naczelny Sad Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Joanna Banasiewicz po rozpoznaniu w dniu 12 grudnia 2008 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia W. T. na zarządzenie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 18 września 2008 r., sygn. akt I SA/Wa 1489/07 o pozostawieniu bez rozpoznania wniosku o wyłączenie sędziów Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie w sprawie ze skargi W. T. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie z dnia [...] lipca 2007 r., nr [...] w przedmiocie zasiłku celowego postanawia: oddalić zażalenie
Pismem z dnia 7 sierpnia 2008 r. Sąd wezwał W. T. do podania - w terminie 7 dni pod rygorem pozostawienia bez rozpoznania zawartego w piśmie z dnia 7 lutego 2008 r. wniosku o wyłączenie sędziów i asesorów orzekających w Wydziale I Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie w osobach: Sędziego WSA Emilii Lewandowskiej, Sędziego WSA Gabrieli Nowak, Sędziego WSA Marii Tarnowskiej, Asesora WSA Iwony Kosińskiej - przyczyny uzasadniającej wyłączenie w/w orzeczników oraz uprawdopodobnienie tej przyczyny przez wskazanie dowodów na poparcie podanych przez skarżącego okoliczności.
Zarządzeniem z dnia 18 września 2008 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie pozostawił wskazany wyżej wniosek bez rozpoznania stwierdzając, że W. T. nie uzupełnił braków formalnych wniosku o wyłączenie sędziów Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, zawartego w piśmie z dnia 7 lutego 2008 r., bowiem nie podał przyczyn uzasadniających wyłączenie, ani nie powołał okoliczności lub dowodów uprawdopodobniających istnienie przyczyn wyłączenia w odniesieniu do każdego sędziego. Mając powyższe na względzie, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie działając na podstawie art. 49 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270, ze. zm., dalej p.p.s.a.), zarządził o pozostawieniu, zawartego w piśmie z dnia 7 lutego 2008 r., wniosku o wyłączenie sędziów Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie bez rozpoznania.
Na powyższe zarządzenie W. T. wniósł zażalenie.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 19 p.p.s.a. Sąd wyłącza sędziego na jego żądanie lub na wniosek strony, jeżeli istnieje okoliczność tego rodzaju, że mogłaby wywołać uzasadnioną wątpliwość co do jego bezstronności w danej sprawie. W literaturze przedmiotu podkreśla się, że instytucja wyłączenia sędziego stanowi jedną z gwarancji bezstronności sądu. Niemniej nie powinna ona być wykorzystywana w innym celu niż zapewnienie bezstronności orzekania. W myśl art. 20 § 1 p.p.s.a. wniosek o wyłączenie sędziego strona zgłasza na piśmie lub ustnie do protokołu posiedzenia w sądzie, w którym sprawa się toczy, uprawdopodabniając przyczyny wyłączenia. Oprócz elementów formalnych wskazanych w art. 46 p.p.s.a. wniosek taki powinien zawierać: a) wskazanie sędziego, b) podanie przyczyny uzasadniającej wyłączenie i c) powołanie okoliczności lub dowodów uprawdopodabniających istnienie tej przyczyny. Wniosek W. T. o wyłączenie sędziów Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie nie zawierał wszystkich elementów koniecznych do jego rozpoznania. Zasadnie zatem Sąd wezwał skarżącego do jego uzupełnienia w terminie 7 dni pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpoznania. Pomimo wezwania wniosek nie został uzupełniony. W takiej sytuacji Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie był zobowiązany pozostawić wniosek W. T. o wyłączenie sędziów WSA w Warszawie bez rozpoznania na podstawie art. 49 § 2 p.p.s.a., co też nastąpiło w zaskarżonym zarządzeniu z dnia 18 września 2008 r., które w związku z tym należy uznać za wydane prawidłowo.
Mając powyższe na uwadze Naczelny Sąd Administracyjny w oparciu o art. 184 w związku z art. 197 § 2 i art. 198 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) postanowił zażalenie oddalić.