W myśl art. 86 § 2 p.p.s.a. w piśmie z wnioskiem o przywrócenie terminu należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu.
Przy ocenie czy uchybienie terminu było zawinione należy brać pod uwagę obiektywny miernik staranności, jakiej można wymagać od strony należycie dbającej o swoje interesy. Skoro art. 86 § 2 p.p.s.a. stanowi, że we wniosku o przywrócenie terminu należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy po stronie zainteresowanego przywróceniem terminu, to należy uznać, że jakikolwiek stopień zawinienia strony w uchybieniu terminu (nawet lekkie niedbalstwo) powoduje niedopuszczalność jego przywrócenia. Przywrócenie terminu może więc mieć miejsce tylko wtedy, gdy uchybienie terminu nastąpiło wskutek przeszkody, której strona nie mogła usunąć, nawet przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku. Przywrócenie terminu jest więc dopuszczalne wyłącznie w przypadku zaistnienia obiektywnych, występujących bez woli strony, okoliczności, które mimo dołożenia przez stronę odpowiedniej staranności w prowadzeniu własnych spraw udaremniły dokonanie czynności w terminie.
Naczelny Sąd Administracyjny podziela ocenę prawną wskazaną w swoim postanowieniu z 28 sierpnia 2014 r. (sygn. akt I OSK 1963/14). Strona postępowania administracyjnego, której nie doręczono decyzji, może wnieść skargę do sądu administracyjnego w terminie przewidzianym dla stron będących adresatami decyzji. O terminie tym może dowiedzieć się na podstawie akt sprawy (np. z lektury zwrotnych potwierdzeń odbioru listów z decyzjami). Zatem skarżący, który nie brał udziału w postępowaniu i któremu nie doręczono decyzji - jeżeli nie skorzystał z uprawnienia do złożenia skargi przed upływem 30 dni od daty doręczenia decyzji innej stronie postępowania - nie może skutecznie domagać się sądowej kontroli decyzji administracyjnej, o ile nie złoży wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi. Wniesioną zaś przez niego skargę po tym czasie, należy odrzucić, gdyż bieg terminu zakończył się wraz z ostatnim dniem do wniesienia skargi dla stron, którym decyzja została doręczona.
Skarga nie podlega jednak odrzuceniu, jeśli skarżący złoży wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi. Wskazać powinien w takim wniosku, że przyczyną - niezawinioną przez niego - uchybienia terminowi było niedoręczenie mu decyzji przez organ, podczas gdy jako strona postępowania miał obowiązek ją otrzymać. W przypadku prawdziwości takiego twierdzenia i dopełnienia pozostałych wymagań formalnych, Sąd jest obowiązany przywrócić termin do wniesienia skargi, stosownie do art. 86 § 1 p.p.s.a. Skutki niedoręczenia decyzji stronie postępowania przez organ nie mogą być przerzucane na tę stronę. Nie sposób także obarczać winą stronę, że nie zmieściła się w terminie, o którego biegu nie miała wiedzy.
W tym stanie rzeczy, na podstawie art. 184 w związku z art. 197 § 2 p.p.s.a, Naczelny Sąd Administracyjny orzekł jak w sentencji.