Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Małgorzata Borowiec po rozpoznaniu w dniu 29 września 2009 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia W. B. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 10 czerwca 2009 r., sygn. akt II SA/Wa 1013/08 o odrzuceniu wniosku W. B. o przywrócenie terminu do złożenia skargi na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] czerwca 2007 r., nr [...], w przedmiocie świadczenia w drodze wyjątku postanawia oddalić zażalenie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 7 listopada 2008 r., sygn. akt II SA/Wa 1013/08 odrzucił skargę W. B. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] czerwca 2007 r. nr [...] w przedmiocie świadczenia w drodze wyjątku, jako wniesioną po terminie. Jednocześnie, w postanowieniu tym Sąd zaznaczył, iż stosownie do art. 86-88 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), skarżącemu przysługuje prawo złożenia wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi.
Odpis tego postanowienia doręczono skarżącemu w dniu 8 grudnia 2008 r.
W dniu 26 stycznia 2009 r. (data stempla pocztowego), skarżący wniósł do Sądu wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia przedmiotowej skargi. W uzasadnieniu tego wniosku podał, że organ nie wydał decyzji, a jedynie przesyłał mu kolejne pisma, dlatego też wystąpił ze skargą do Sądu w terminie 30 dni od otrzymania ostatniego pisma organu.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 10 czerwca 2009 r., odrzucił wniosek W. B. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi.
W ocenie Sądu, przyczyna uchybienia terminu do wniesienia skargi ustała w chwili odebrania przez skarżącego postanowienia Sądu z dnia 7 listopada 2008 r., a więc w dniu 8 grudnia 2008 r. Bowiem w tym dniu skarżący dowiedział się, że jego skarga została wniesiona do Sądu z przekroczeniem ustawowego terminu. W takiej sytuacji termin do złożenia wniosku o przywrócenie terminu upłynął z dniem 15 grudnia 2008 r. Tymczasem wniosek taki skarżący wniósł bezpośrednio do Sądu w dniu 26 stycznia 2009 r. (a nie, jak wymaga tego przepis art. 87 § 3 powołanej wyżej ustawy, za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi).
Biorąc pod uwagę powyższe Sąd uznał, że wniosek skarżącego z dnia 26 stycznia 2009 r. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] czerwca 2007 r. nr [...] w przedmiocie świadczenia w drodze wyjątku, już w chwili wniesienia bezpośrednio do Sądu został złożony z przekroczeniem 7 - dniowego terminu, zakreślonego w art. 87 § 1 cytowanej ustawy, a tym samym, jako spóźniony podlegał odrzuceniu.
W. B. wniósł do Naczelnego Sądu Administracyjnego zażalenie na powyższe postanowienie podnosząc, iż Sąd nie ustosunkował się do przedstawionych przez niego we wniosku o przywrócenie terminu okoliczności sprawy.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 87 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. Stosownie natomiast do art. 88 powołanej wyżej ustawy - spóźniony lub za mocy ustawy niedopuszczalny wniosek o przywrócenie terminu sąd odrzuci na posiedzeniu niejawnym.
Sąd oceniając złożony wniosek o przywrócenie terminu sprawdza w pierwszej kolejności, czy spełnia on wymogi formalne m.in. to, czy został złożony w terminie określonym w art. 87 § 1 ustawy.
W przedmiotowej sprawie Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie prawidłowo przyjął, że przyczyna uchybienia terminu do wniesienia skargi ustała w dniu, w którym skarżący otrzymał odpis postanowienia z dnia 7 listopada 2009 r. o odrzuceniu tej skargi, tj. w dniu 8 grudnia 2008 r. W tym dniu bowiem skarżący mógł zapoznać się z treścią uzasadnienia tego postanowienia, w którym wyjaśniono powód odrzucenia skargi, jak również zawarto informację o możliwości złożenia wniosku o przywrócenie terminu do jej wniesienia.
Mając powyższe na względzie, uznać należy, iż prawidłowo Sąd pierwszej instancji ocenił, że wniosek skarżącego o przywrócenie terminu złożony w dniu 26 stycznia 2009 r., a więc po upływie ponad miesiąca od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu, jest spóźniony i jako taki, stosownie do art. 88 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, podlega odrzuceniu.
Z tych względów Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 184 w zw. z art. 197 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzekł jak w postanowieniu.