Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jolanta Sikorska po rozpoznaniu w dniu 11 października 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia E. R. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 5 kwietnia 2018 r., sygn. akt I SA/Wa 1745/17 o odmowie przywrócenia terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi w sprawie ze skargi E. R. na decyzję Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia [...] września 2017 r., nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji postanawia: oddalić zażalenie.
Postanowieniem z dnia 5 kwietnia 2018 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odmówił E. R. przywrócenia terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi. W uzasadnieniu wskazał, że skarżąca dowiedziała się z doręczonego jej postanowienia z 15 grudnia 2017 r., że źle zrozumiała wezwanie tego Sądu i zamiast nadesłania 19 odpisów skargi przesłała inne dokumenty dotyczące sprawy. Dlatego pismem z 28 grudnia 2017 r. złożyła przedmiotowy wniosek o przywrócenie terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi. Zdaniem Sądu pierwszej instancji skarżąca nie uprawdopodobniła, że uchybienie ww. terminu nastąpiło bez jej winy. Strona sama przyznała we wniosku, że popełniła pomyłkę nadsyłając inne niż żądane dokumenty. W tych okolicznościach, w ocenie Wojewódzkiego Sądu, brak przesłania żądanych odpisów skargi, mimo prawidłowo skierowanego i zrozumiałego wezwania, ocenić należy jako zaniedbanie, za które odpowiedzialna jest skarżąca.
Zażalenie na powyższe postanowienie wniosła skarżąca, wskazując w uzasadnieniu, że źle zrozumiała przedmiotowe wezwanie i w terminie w nim przewidzianym złożyła kopię załączników do skargi zamiast odpisów. Nie ponosi jednak winy za swoje uchybienie, ponieważ ma ponad 70 lat i nie była w stanie zrozumieć treści wezwania, w szczególności sformułowania "odpis skargi". Zdaniem skarżącej, skoro Sąd przyznał jej prawo pomocy w zakresie całkowitym, to przesłanki przyznania tego prawa istniały także w chwili wzywania jej do uzupełnienia braków skargi.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie jest zasadne.
Artykuł 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018 r., poz. 1302), dalej "p.p.s.a.", przewiduje możliwość przywrócenia przez Sąd uchybionego terminu do dokonania czynności w postępowaniu sądowym. Przywrócenie takie uzależnione jest od wykazania przez stronę braku jej winy w uchybieniu, zaś okoliczności wskazujące na brak winy wykazane winny być we wniosku o przywrócenie terminu, co wynika z art. 87 § 2 tej ustawy.
W przedmiotowej sprawie skarżąca została wezwana przez Wojewódzki Sąd Administracyjny do usunięcia w terminie 7 dni braków formalnych skargi przez "nadesłanie 19 egzemplarzy odpisów skargi". W odpowiedzi na to wezwanie skarżąca nadała jednak wyłącznie 19 kopii załączników do skargi, nie wykonując prawidłowo zobowiązania sądu. W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego powyższe wezwanie zostało sformułowane w sposób jasny i zrozumiały i możliwe było jego prawidłowe wykonanie, wziąwszy także pod uwagę wiek skarżącej.
Warto zauważyć, że w wezwaniu tym zawarto w pkt 3 pouczenie, w którym wyjaśniono, iż do każdego pisma należy dołączyć jego odpisy i odpisy załączników dla doręczenia ich stronom. Nadto skarżąca została pouczona, najpierw przez organ w doręczonej decyzji, następnie przez Sąd pierwszej instancji w wezwaniu do uiszczenia wpisu sądowego od skargi, że ma prawo wystąpić z wnioskiem o przyznanie jej prawa pomocy obejmującego zwolnienie od kosztów sądowych oraz przyznanie profesjonalnego pełnomocnika. W tych okolicznościach trudno przyznać rację skarżącej, że nieuzupełnienie braków skargi nastąpiło bez jej winy. Wina ta polega na nieuważnym przeczytaniu jasnego wezwania sądu i jego błędnym wykonaniu, ewentualnie na niezrozumieniu tego wezwania i niezwróceniu się niezwłocznie do sądu z wnioskiem o przyznanie prawa pomocy, bądź z prośbą o wyjaśnienie przedmiotowego wezwania.
Skoro skarżąca, jak twierdzi w zażaleniu, dowiedziała się o prawie pomocy w rozmowie telefonicznej z pracownikiem sądu po otrzymaniu postanowienia o odrzuceniu skargi, to mogła też taką rozmowę przeprowadzić wcześniej, tj. po otrzymaniu wezwania do uzupełnienia braków skargi. Prawidłowo zatem Wojewódzki Sąd Administracyjny odmówił skarżącej przywrócenia terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi.
Wobec powyższego Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 184 w zw. z art. 197 § 2 p.p.s.a., postanowił jak w sentencji.