Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Janina Antosiewicz po rozpoznaniu w dniu 7 grudnia 2007 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia M. Ś. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 5 września 2007 r. sygn. akt II SA/Wa 223/07 w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku tego Sądu z dnia 10 maja 2007 r. w sprawie ze skargi M. Ś. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia w drodze wyjątku postanawia: 1. oddalić zażalenie, 2. przyznać adwokatowi Z. G. od Skarbu Państwa wynagrodzenie w kwocie 120 zł (sto dwadzieścia) za pomoc prawną udzieloną z urzędu.
Zaskarżonym postanowieniem Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odmówił M. Ś. przywrócenia terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku tego Sądu z dnia 10 maja 2007 r., którym oddalona została skarga na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. W uzasadnieniu Sąd podkreślił, iż skarżąca zawiadomiona była o terminie rozprawy, na której zapadł powyższy wyrok, zaś zawiadomienie zawierało pouczenie o sposobie i terminie wystąpienia z wnioskiem o sporządzenie uzasadnienia wyroku. Wnioskiem z dnia 20 lipca 2007 r., uzupełnionym pismem z dnia 15 sierpnia 2007 r. strona wystąpiła o przywrócenie uchybionego terminu podnosząc, że w rozprawie nie mogła uczestniczyć oraz nie była reprezentowana w Sądzie i o rozstrzygnięciu dowiedziała się dopiero z informacji uzyskanej telefonicznie. Ponadto udzielono jej błędnej porady prawnej, iż wyrok zostanie jej doręczony z urzędu. Zdaniem Sądu I instancji okoliczności wskazane przez skarżącą nie wskazują, by zaistniały przesłanki dla przywrócenia uchybionego terminu wskazane w art. 86 i 87 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Sąd podkreślił, iż M. Ś. nie uprawdopodobniła, że uchybienie nastąpiło bez jej winy, a ponadto nie wykazała, że dochowała należytej staranności przy dokonywaniu czynności procesowej.
Zażalenie na to postanowienie wniosła M. Ś., domagając się przywrócenia uchybionego terminu oraz sporządzenia uzasadnienia wyroku Sądu z dnia 10 maja 2007 r. W uzasadnieniu skarżąca podkreśliła, iż z uwagi na trudną sytuację materialną i konieczność sprawowania opieki nad matką nie mogła stawić się na rozprawie oraz, iż błędnie została poinformowana o tym, że wyrok Sądu doręczony jej zostanie z urzędu. Wyznaczony z urzędu pełnomocnik, adwokat Z. G., w uzupełnieniu zażalenia podniosła te same argumenty co skarżąca, podkreślając jednocześnie, żart 87 powołanej ustawy wymaga jedynie uprawdopodobnienia okoliczności wskazujących na brak winy strony w uchybieniu, a także stwierdzając, iż skarżąca niewątpliwie dochowała należytej staranności, bowiem zareagowała na brak doręczenia wyroku ze strony Sądu i zasięgnęła informacji telefonicznej. Zdaniem pełnomocnika zbyt rygorystyczne traktowanie wymogów określonych w art. 86 i 87 powołanej ustawy stanowi ograniczenie prawa strony do sądu.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje: zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Art. 86 §1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi przewiduje, iż na wniosek strony Sąd może przywrócić uchybiony termin do dokonania czynności w postępowaniu, o ile uchybienie nastąpiło bez winy strony. Z kolei z art. 87 § 2 tej ustawy wynika, iż obowiązek wykazania braku takiej winy spoczywa na stronie. W przedmiotowej sprawie Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uznał, iż M. Ś. nie wykazała, aby uchybienie terminowi do wystąpienia z wnioskiem o sporządzenie uzasadnienia wyroku tego Sądu z dnia 10 maja 2007 r. nastąpiło bez jej winy. Stanowisko to uznać należy z zasadne.