Dnia 11 października 2018 r. Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Monika Nowicka po rozpoznaniu w dniu 11 października 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia T. L. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 1 sierpnia 2018 r., sygn. akt II SA/Bk 10/18 o odmowie przywrócenia terminu do złożenia wniosku o uzasadnienie wyroku w sprawie ze skargi T. L. na decyzję [...] Komendanta Wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej w B. z dnia [...] października 2017 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia w postaci dopłaty do wypoczynku postanawia: oddalić zażalenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku postanowieniem z dnia
1 sierpnia 2018 r. odmówił skarżącemu T. L. przywrócenia terminu do złożenia wniosku o uzasadnienie wyroku.
W uzasadnieniu postanowienia Sąd podał, że wyrokiem z dnia 19 czerwca
2018 r. oddalono skargę w sprawie niniejszej. W dniu 29 czerwca 2018 r. skarżący złożył wniosek o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia przedmiotowego wyroku. W uzasadnieniu wniosku podał, że pełnomocnik ustanowiony z urzędu nie dopełnił swoich obowiązków i nie złożył wniosku o uzasadnienie wyroku.
Zdaniem Sądu, złożony wniosek nie zasługiwał na uwzględnienie. Powołując się na ugruntowany w orzecznictwie sądów administracyjnych pogląd, zgodnie z którym w przypadku, gdy strona jest reprezentowana przez pełnomocnika, przy ustalaniu jej winy w niezachowaniu terminu należy mieć na uwadze działania pełnomocnika, Sąd stwierdził, że w niniejszej sprawie nie ulegało wątpliwości, iż pełnomocnik skarżącego nie złożył wniosku o uzasadnienie wyroku w ustawowym terminie. Nie wystąpiły jednocześnie, w ocenie Sądu, żadne okoliczności ekskulpujące zaniechanie profesjonalnego pełnomocnika, a w konsekwencji - samego skarżącego.
W tym stanie rzeczy Sąd przyjął, że brak należytej staranności po stronie pełnomocnika skarżącego nie mógł stanowić o wystąpieniu wyjątkowego przypadku pozwalającego na przywrócenie terminu do złożenia wniosku o uzasadnienie wyroku, zgodnie z treścią art. 86 § 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
Zażalenie na powyższe postanowienie wniósł T. L., podnosząc zarzut naruszenia art. 86 § 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi poprzez jego niewłaściwe zastosowanie i uznanie, że skarżący nie uprawdopodobnił okoliczności, ze niedochowanie terminu było przez niego niezawinione, w sytuacji, gdy to profesjonalny pełnomocnik reprezentujący skarżącego bez kontaktu z nim nie dochował terminu przewidzianego w ustawie.
W oparciu o powyższy zarzut, skarżący wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia oraz przywrócenie terminu do wniesienia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku.
W uzasadnieniu zażalenia wskazano, że bez wątpienia treść art. 244 § 2 oraz art. 177 § 4 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi obligowała pełnomocnika wyznaczonego na podstawie prawa pomocy do złożenia wniosku o uzasadnienie, a następnie do sporządzenia skargi kasacyjnej, ewentualnie do sporządzenia opinii o braku podstaw do jej wniesienia. Czynności te nie zostały przez pełnomocnika dokonane, zaś ich niewykonanie nie zostało konsultowane ze skarżącym, który zaraz po uzyskaniu informacji o braku wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku, złożył wniosek o przywrócenie terminu do dokonania tej czynności wraz z wnioskiem o uzasadnienie. W tej sytuacji nie sposób dopatrzeć się w działaniu skarżącego jego winy, a niestaranność pełnomocnika, zwłaszcza profesjonalnego nie powinna wywoływać negatywnego skutku dla strony.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje: