Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Janina Antosiewicz po rozpoznaniu w dniu 10 grudnia 2010 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia M.M. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 5 października 2010 r. sygn. akt II SA/Łd 203/10 o odrzuceniu wniosku o przywrócenie terminu w sprawie ze skargi M.M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Sieradzu z dnia [...] stycznia 2010 r. nr [...] w przedmiocie skierowania do domu pomocy społecznej postanawia oddalić zażalenie
Zaskarżonym postanowieniem Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi odrzucił wniosek M.M. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Sieradzu. W uzasadnieniu Sąd wskazał, iż skarga wniesiona w niniejszej sprawie została odrzucona postanowieniem z dnia 28 kwietnia 2010 r. z uwagi na nieuzupełnienie w terminie jej braków formalnych.
Zarządzeniem z dnia 25 czerwca 2010 r. ustanowiony w sprawie pełnomocnik, który działał w ramach przyznanego stronie prawa pomocy, wezwany został do wyjaśnienia charakteru pisma skarżącego z dnia 14 czerwca 2010 r. W zakreślonym terminie pełnomocnik strony oświadczył, iż pismo to jest wnioskiem o przywrócenie terminu do złożenia skargi na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Sieradzu z dnia 8 stycznia 2010 r. wraz z tą skargą.
Odrzucając ten wniosek Wojewódzki Sąd Administracyjny podniósł, iż w niniejszej sprawie skarga na decyzję Kolegium złożona została z zachowaniem terminu, tym samym nie istniała możliwość przywrócenia terminu do dokonania tej czynności procesowej, a wniosek złożony w tym zakresie był niedopuszczalny i podlegał odrzuceniu na podstawie art. 88 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej ustawą P.p.s.a. Skarżący uchybił jedynie terminowi wyznaczonemu przez Sąd na uzupełnienie braków formalnych skargi, jednakże wniosek o przywrócenie tego terminu nie został złożony.
Zażalenie na to postanowienie złożył M.M., reprezentowany przez pełnomocnika z urzędu, zarzucając Sądowi naruszenie art. 85, 86, 133, 134, 135 i 166 ustawy P.p.s.a. przez ich niezastosowanie i domagając się przywrócenia terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Sieradzu. W uzasadnieniu pełnomocnik skarżącego podkreśliła, iż o ustanowieniu w sprawie dowiedziała się w dniu 24 czerwca 2010 r., co nastąpiło już po upływie terminów do wniesienia środków zaskarżenia jakie przysługiwały skarżącemu na ówczesnym etapie postępowania. Ustanowiona w sprawie adwokat podniosła, że do podjęcia jakichkolwiek czynności w sprawie niezbędne było osobiste stawiennictwo skarżącego w kancelarii celem udzielenia jej pełnomocnictwa, co nastąpiło dopiero w dniu 7 lipca 2010 r. Ponadto wskazano, iż pełnomocnik zmuszona była, w krótkich terminach, do wskazywania charakteru licznych pism strony, co było znacznie utrudnione z uwagi na stan zdrowia skarżącego i jego problemy z komunikacją. W zażaleniu podkreślono też, że Sąd winien wziąć pod uwagę intencję skarżącego, jaką była chęć uniknięcia przeniesienia do domu pomocy społecznej, co miałoby naruszać jego konstytucyjne prawa i swobody.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje: zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z art. 86 § 1 ustawy P.p.s.a. przywrócenie terminu do dokonania czynności w postępowaniu możliwe jest, jeśli uchybienie nastąpiło bez winy strony. Niewątpliwym zatem jest, że domaganie się przywrócenia terminu może nastąpić jedynie w sytuacji, gdy nastąpiło uchybienie temu terminowi, a wniosek o przywrócenie terminu, któremu nie uchybiono, jest niedopuszczalny. Z taką właśnie sytuacją mamy do czynienia w niniejszej sprawie.