Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Elżbieta Kremer po rozpoznaniu w dniu 14 września 2016 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia A. P. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 22 kwietnia 2016 r., sygn. akt I SA/Wa 659/15 o odmowie przywrócenia terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku w sprawie ze skargi A. P. na decyzję Krajowej Komisji Uwłaszczeniowej z dnia [...] stycznia 2015 r., nr [...] w przedmiocie nabycia z mocy prawa własności nieruchomości postanawia: oddalić zażalenie.
Postanowieniem z dnia 22 kwietnia 2016 r., sygn. akt I SA/Wa 659/15 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, po rozpoznaniu wniosku A. P., odmówił przywrócenia terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku.
W uzasadnieniu Sąd I instancji wskazał, że wyrokiem z dnia 29 października 2015 r. oddalono skargę A. P. na decyzję Krajowej Komisji Uwłaszczeniowej z dnia [...] stycznia 2015 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nabycia z mocy prawa własności nieruchomości. Wyrok uprawomocnił się w dniu 1 grudnia 2015 r.
Pismem z dnia 29 lutego 2016 r. A. P. wystąpił z wnioskiem o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku.
W uzasadnieniu wyjaśnił, że z powodu silnego bólu kręgosłupa nie mógł stawić się na rozprawę sądową w dniu 29 października 2015 r. Wskazał ponadto, że nie miał świadomości co do braku doręczenia przez Sąd orzeczenia w przypadku oddalenia skargi, a ponadto nie był reprezentowany przez adwokata.
Na wezwanie Sądu o uprawdopodobnienie okoliczności wskazujących brak winy w uchybieniu terminowi do wystąpienia z wnioskiem o sporządzenie uzasadnienia wyroku, skarżący nadesłał zaświadczenie lekarskie z którego treści wynika, że leczy się z powodu bóli wieńcowych, a także że skarżył się na bóle kręgosłupa. Leczenie kontynuowano do 23 lutego 2016 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odmawiając przywrócenia terminu powołał się na art. 86 i art. 87 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.), dalej powoływanej jako "P.p.s.a." i wskazał, że skarżący nie uprawdopodobnił braku winy w uchybieniu terminu. Wskazano, że w odebranym przez skarżącego zawiadomieniu o terminie rozprawy zawarte zostało pouczenie o tym, że w sprawach, w których skargę oddalono, uzasadnienie wyroku sporządza się wyłącznie na wniosek strony zgłoszony w terminie 7 dni od dnia ogłoszenia wyroku. Brak jest zatem podstaw do uznania, że skarżący nie miał świadomości co do braku doręczenia przez Sąd orzeczenia w przypadku oddalenia skargi. Nie ma przy tym znaczenia, podnoszona przez skarżącego okoliczność braku reprezentowania go przez profesjonalnego pełnomocnika. Do złożenia takiego wniosku nie jest konieczne takie zastępstwo procesowe. Również z nadesłanego zaświadczenia lekarskiego nie sposób wywieść braku winy skarżącego w uchybieniu terminowi do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia zapadłego w niniejszej sprawie wyroku. Jak bowiem wynika z jego treści skarżący pozostawał w leczeniu już 15 października 2015 r. a zatem jeszcze przed rozprawą sądową. Już wówczas skarżył się także na bóle na kręgosłupa. Problemy zdrowotne skarżącego nie pojawiły się więc nagle uniemożliwiając mu złożenie wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku przy dochowaniu należytej staranności.
Zażalenie na powyższe postanowienie wniósł A. P.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył co następuje: zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z art. 86 § 1 P.p.s.a., jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi o przywróceniu terminu. Wniosek o przywrócenie terminu powinien zatem powoływać okoliczności wskazujące na brak winy strony w uchybieniu terminu, które zapewniają uprawdopodobnienie zasadności tego wniosku. Z brakiem winy mamy do czynienia tylko w przypadku zaistnienia niezależnych od strony i niemożliwych do przezwyciężenia okoliczności, które miały bezpośredni wpływ na przekroczenie terminu. Brak winy w uchybieniu terminu powinien być oceniany z uwzględnieniem wszystkich okoliczności konkretnej sprawy, w sposób uwzględniający obiektywny miernik staranności, jakiej można wymagać od strony dbającej należycie o własne interesy i przy braniu pod uwagę także uchybień spowodowanych nawet lekkim niedbalstwem. Przywrócenie terminu ma bowiem charakter wyjątkowy i nie jest możliwe, gdy strona dopuściła się choćby lekkiego niedbalstwa. Warunkiem przywrócenia terminu jest zatem uprawdopodobnienie braku winy strony w jego uchybieniu, przy czym pojęcie winy należy rozumieć w sposób obiektywny - wymagając od strony staranności.