Zażalenie na postanowienie WSA w Warszawie w sprawie ze skargi na bezczynność Rady Gminy K. w przedmiocie dostępu do informacji publicznej
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jolanta Rajewska po rozpoznaniu w dniu 3 stycznia 2013 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia J. S. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 listopada 2012 r. sygn. akt II SAB/Wa 432/12 o odmowie przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata w sprawie ze skargi J. S. na bezczynność Rady Gminy K. w przedmiocie dostępu do informacji publicznej postanawia: oddalić zażalenie

Inne orzeczenia o symbolu:
648 Sprawy z zakresu informacji publicznej i prawa prasowego
658
Inne orzeczenia z hasłem:
Prawo pomocy
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Rada Gminy
Uzasadnienie strona 1/2

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 29 listopada 2012 r., sygn. akt II SAB/Wa 432/12 odmówił J. S. przyznania prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych oraz ustanowienia adwokata w sprawie z jego skargi na bezczynność Rady Gminy K. w przedmiocie dostępu do informacji publicznej.

W uzasadnieniu postanowienia wskazano że J. S. prowadzi wspólne gospodarstwo domowe z żoną, czwórką małoletnich wnuków oraz synem i synową. Łączny dochód w gospodarstwie domowym wynosi 2509,86 zł brutto (2314,19 netto) miesięcznie, a rodzina utrzymuje się z emerytur rolniczych oraz z otrzymywanych zasiłków na dzieci. Dodatkowo podniósł, że zamieszkuje w domu o powierzchni 200 m2, który jest własnością jego syna. Gospodarstwo rolne, którym zajmują się syn i synowa, nie przynosi dochodu, a uzyskiwane plony przeznaczone są w całości na potrzeby rodziny. Również posiadany przez syna las nie zapewnia dodatkowych dochodów. Jest z niego pozyskiwane jedynie drewno na opał. Podniósł też, że rodzina nie korzysta z sieci gazowej, używa butli gazowych, co kosztuje 150 zł miesięcznie. Opłaca również rachunki za energię elektryczną w kwocie około 450 zł miesięcznie, natomiast woda jest czerpana z własnej studni.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie mając na uwadze powyższe okoliczności, stwierdził, że zgodnie z art. 246 § 1 pkt 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012 r., poz. 270 - dalej powoływana jako P.p.s.a.), przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej następuje w zakresie całkowitym, gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania. Instytucja prawa pomocy stanowi realizację konstytucyjnej zasady prawa do sądu i stanowi wyjątek od zasady odpłatności postępowania sądowego. Prawo pomocy służy realizacji dostępu do sądu osób, które ze względu na wyjątkowo ciężką sytuację materialną i rodzinną nie są w stanie ponieść kosztów tego postępowania, a często nie mają zaspokojonych nawet podstawowych potrzeb życiowych.

W ocenie Sądu I instancji skarżący i jego rodzina nie żyją w ubóstwie. Co prawda, deklarowany dochód w przeliczeniu na jednego członka rodziny nie jest duży, jednak należy zwrócić uwagę, że syn skarżącego jest właścicielem nieruchomości - domu, w którym mieszka oraz nieruchomości rolnej o powierzchni 10,8845 ha (5,1755 ha przeliczeniowego na potrzeby podatku gruntowego, w tym 1,6 ha lasu), która, jak wynika z oświadczenia, nie przynosi dochodu, zaspokaja jedynie bieżące potrzeby rodziny. Skoro syn skarżącego posiada gospodarstwo rolne, to może rozporządzać nim w sposób przynoszący mu dochody, np. wykorzystywać w produkcji rolnej czy też wydzierżawić. Należy też mieć na uwadze, że powyższa nieruchomość położona jest w sąsiedztwie dużego miasta, co niewątpliwie wpływa na jej "atrakcyjność gospodarczą" i stwarza wiele możliwości jej wykorzystania. To, że strona korzysta z majątku nieruchomego w sposób nieprzynoszący dochodu, nie zmienia faktu, że może on być wykorzystany jako zabezpieczenie pożyczki czy kredytu, jeśli właścicielowi brakuje pieniędzy na koszty postępowania. Niewykorzystywanie zatem posiadanego majątku, w sytuacji gdy obiektywnie jest to możliwe, należy ocenić jako świadome pozbawianie się środków koniecznych do zaspokajania potrzeb swoich i rodziny, ale i do prowadzenia spraw sądowych (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 18 lutego 2010 r. o sygn. I OZ 110/10).

Strona 1/2
Inne orzeczenia o symbolu:
648 Sprawy z zakresu informacji publicznej i prawa prasowego
658
Inne orzeczenia z hasłem:
Prawo pomocy
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Rada Gminy