Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Iwona Bogucka po rozpoznaniu w dniu 16 września 2016 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia K. S. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 7 kwietnia 2016 r., sygn. akt I SA/Wa 1318/15 odmawiające przywrócenia terminu do uiszczenia wpisu od skargi na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie z dnia [...] maja 2015 r., nr [...] w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do złożenia odwołania postanawia: oddalić zażalenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 6 października 2015 r., sygn. akt I SA/Wa 1318/15, odrzucił skargę K. S. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie z dnia [...] maja 2015 r., nr [...], w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do złożenia odwołania z powodu nieuiszczenia wpisu sądowego od skargi.
W dniu 15 października 2015 r. skarżący złożył wniosek o przywrócenie terminu do uiszczenia wpisu od skargi. Jednocześnie z wnioskiem uiścił wymagany wpis od skargi. Podniósł, że wniosek motywuje brakiem podjęcia próby doręczenia przez urząd pocztowy wezwania do uiszczenia wpisu od skargi oraz nie pozostawieniem w skrzynce pocztowej zawiadomienia o możliwości odbioru wezwania. Skarżący wskazał, że w okresie w którym, według Placówki Pocztowej, podjęta była próba doręczenia przedmiotowego wezwania stale w miejscu zaadresowania przesyłki przebywała małżonka skarżącego V. L.-S., która była w tym czasie na zwolnieniu lekarskim. W ocenie skarżącego fakt, że pomimo stałego przebywania pod wskazanym adresem osoby dorosłej nie nastąpił nawet kontakt z rzeczoną osobą wskazuje, iż próba doręczenia ww. wezwania przez Pocztę Polską nie miała miejsca. Skarżący podał ponadto, że nie pozostawiono w jego skrzynce pocztowej zawiadomienia o niemożności doręczenia przesyłki. Skarżący wskazał, że w dniu 13 października 2015 r. wystąpił do Poczty Polskiej S.A. z reklamacją związaną z brakiem próby doręczenia opisanej przesyłki. Wobec tego skarżący uznał, że nieuiszczenie wpisu sądowego i nieusunięcie braków formalnych skargi nastąpiło bez jego winy, a przedstawione okoliczności uzasadniają zasadność wniosku o przywrócenie terminu.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 7 kwietnia 2016 r., sygn. akt I SA/Wa 1318/15, na podstawie art. 86 § 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r., poz. 718 - dalej "p.p.s.a."), odmówił K. S. przywrócenia terminu do uiszczenia wpisu od skargi. Sąd stwierdził, że ze wskazanych przez stronę okoliczności sprawy i przedstawionych dokumentów nie wynika, aby skarżący uprawdopodobnił brak winy w uchybieniu terminu. W ocenie Sądu nie może zasługiwać na uwzględnienie niepotwierdzone negowanie przez skarżącego faktu pozostawienia w skrzynce oddawczej adresata awiza przesyłki zawierającej zarządzenie o wezwaniu do uiszczenia wpisu od skargi. Sąd zwrócił także uwagę, że skarżący podniósł brak próby doręczenia przesyłki dorosłemu domownikowi w sytuacji, gdy w dniu 7 listopada 2009 r. wystąpił z żądaniem doręczania korespondencji bezpośrednio do skrzynki oddawczej adresata - jak wynika z pisma Poczty Polskiej S.A. z dnia 19 lutego 2016 r.
Zdaniem Sądu powołane uzasadnienie wniosku oraz przedstawione w tym zakresie przez skarżącego dalsze pisma i dokumenty nie dają podstawy do przywrócenia uchybionego terminu. Wobec czego brak było podstaw do uwzględnienia wniosku skarżącego o przywrócenie terminu do uiszczenia wpisu od skargi.
Na powyższe postanowienie skarżący wniósł zażalenie podnosząc między innymi, że żądanie doręczenia korespondencji bezpośrednio do skrzynki oddawczej adresata dotyczy tylko i wyłącznie zwykłej korespondencji awizowanej, a nie korespondencji za potwierdzeniem odbioru, jakim jest wezwanie do uiszczenia wpisu od skargi. Skarżący zarzucił, że w doręczaniu mu przesyłek stale występują nieprawidłowości, co uwiarygodnia brak winy w uchybieniu terminu do uiszczenia wpisu od skargi. Skarżący uznał, że w przesłanych mu pismach Poczta przyznała, że mogą występować uchybienia w fizycznym dostarczaniu korespondencji do adresata (niezależnie od prawidłowo udokumentowanego awizowania). Podniósł, że fakt, iż w oddziale Poczty Polskiej znajduje się udokumentowane awizowanie przesyłki oznacza tylko tyle, że pracownicy Poczty Polskiej prawidłowo wypełnili dokumentację związaną z awizowaniem i w żadnym wypadku nie jest potwierdzeniem faktu, że podjęto próbę fizycznego dostarczenia mu korespondencji z sądu. Ponadto skarżący podał, że w ostatnim czasie pracownik Poczty Polskiej odpowiedzialny za dostarczanie przesyłek awizowanych za potwierdzeniem odbioru (w tym z sądu) przyznał, że nieprawidłowości w dostarczaniu tych przesyłek rzeczywiście miały miejsce i przeprosił za ich występowanie, jednocześnie informując o toczącym się wobec niego postępowaniu dyscyplinarnym. Nadto skarżący powołał się na twierdzenie żony, że w trakcie jej pobytu w domu w związku ze zwolnieniem lekarskim nie miała miejsca próba doręczenia przesyłki i dołączył jej pisemne oświadczenie w tej sprawie.