Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Jaśkowska po rozpoznaniu w dniu 1 grudnia 2011 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia S. P. na zarządzenie Składu Orzekającego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 5 września 2011 r., sygn. akt II SA/Bd 411/11 pozostawiające bez rozpoznania wniosek S. P. z dnia 18 czerwca 2011 r. o wyłączenie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy od rozpoznania sprawy postanawia: oddalić zażalenie
Postanowieniem z dnia 16 maja 2011 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy odrzucił skargę S. P. na czynność Dyrektora Zakładu Karnego w [...] w przedmiocie potraktowania wniosku jako skargi, z uwagi na jej niedopuszczalność (sprawa nie podlega kognicji sądu administracyjnego).
Postanowieniem z dnia 9 sierpnia 2011 r., Sąd pierwszej instancji odrzucił osobiście sporządzoną przez skarżącego skargę kasacyjną od powyższego postanowienia (pismo opatrzone datą 18 czerwca 2011 r.). W środku odwoławczym skarżący zawarł wniosek o wyłączenie Sądu pierwszej instancji od rozpoznania jego sprawy.
Zarządzeniem z dnia 18 sierpnia 2011 r. poinformowano skarżącego, iż przepisy ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm. - dalej jako p.p.s.a.) nie przewidują możliwości wyłączenia sądu, a jedynie poszczególnych sędziów, przy czym wniosek taki zawierać musi konkretne wskazanie sędziego lub też sędziów których dotyczy, a także zindywidualizowane względem każdej z tych osób przyczyny wyłączenia. Brak sprecyzowania wniosku uniemożliwia jego merytoryczne rozpoznanie, wobec czego skarżący wezwany został do uzupełnienia braków formalnych, poprzez wskazanie - w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpoznania - sędziów, których dotyczy wniosek, podanie przyczyn uzasadniających wyłączenie oraz powołanie okoliczności lub dowodów uprawdopodobniających istnienie przyczyn wyłączenia.
Skarżący odpowiedział na wezwanie, jednakże nie usunął wskazanych przez WSA w Bydgoszczy braków.
Postanowieniem z dnia 5 września 2011 r. WSA w Bydgoszczy pozostawił wniosek skarżącego zawarty w piśmie z dnia 18 czerwca 2011 r. (uznanym za skargę kasacyjną) bez rozpoznania.
W uzasadnieniu podał, iż skarżący został poinformowany o tym, że przepisy p.p.s.a. nie zawierają regulacji dotyczącej wyłączenia sądu, przewidują zaś możliwość wyłączenia konkretnych sędziów.
Sędzia może zostać wyłączony od orzekania jedynie w sytuacjach wskazanych w przepisach prawa. Wyłączenie może nastąpić z urzędu lub na wniosek. Celem żądania wyłączenia sędziego na wniosek, jest odsunięcie go od orzekania z powodów, które w konkretnych okolicznościach, uprawdopodobnionych przez wnioskodawcę, wskazują iż sędzia ten nie daje gwarancji bezstronnego rozpoznania i rozstrzygnięcia sprawy. Wnioskodawca musi podać konkretne okoliczności uzasadniające wyłączenie sędziego (musi te okoliczności uprawdopodobnić).
Przesłanki przestawione we wniosku o wyłączenie sędziego muszą mieć charakter obiektywny. Zastosowanie art. 19 p.p.s.a. nie może nastąpić na skutek subiektywnego przekonania wnioskodawcy, że sędzia nie będzie bezstronny. Także okoliczność, iż sędzia zajął przy orzekaniu w innej przedmiotowo sprawie stanowisko, z którym wnioskujący się nie zgadza, nie może być przesłanką do jego wyłączenia.
S. P. nie wskazał żadnych okoliczności, które uzasadniałyby wniosek o wyłączenie sędziów, ani też nie wskazał konkretnych sędziów, których jego żądanie dotyczy. Nie spełnia powyższego wymogu użycie we wniosku i piśmie go precyzującym sformułowania "wszystkich sędziów" czy też stwierdzenie, że "sędziowie nadużyli kompetencji", "bronią jedynie swojego interesu, swoich stanowisk poprzez nadużycie prawa".