Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Paweł Miładowski, , , po rozpoznaniu w dniu 16 lutego 2010 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia M. K. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 11 grudnia 2009 r., sygn. akt I SAB/Wa 110/09 o uzupełnieniu postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 26 sierpnia 2009 r., sygn. akt I SAB/Wa 110/09 w ten sposób, że dotychczasową sentencję oznaczono jako pkt 1 i dodano pkt 2 w brzmieniu "2) oddalić wniosek o zwrot kosztów postępowania sądowego" w sprawie ze skargi M. K. na bezczynność Ministra Infrastruktury w przedmiocie rozpatrzenia zażalenia postanawia: oddalić zażalenie.
Zaskarżonym postanowieniem z dnia 11 grudnia 2009 r. sygn. akt I SAB/Wa 110/09 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, uzupełnił postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 26 sierpnia 2009 r., sygn. akt I SAB/Wa 110/09 w ten sposób, że dotychczasową sentencję oznaczył jako pkt 1 i dodał pkt 2 w brzmieniu "2) oddalić wniosek o zwrot kosztów postępowania sądowego".
W uzasadnieniu postanowienia Sąd wskazał, że zwrot kosztów postępowania niezbędnych do celowego dochodzenia praw, przysługuje skarżącemu od organu w razie umorzenia postępowania z przyczyn określonych w art. 54 § 3 p.p.s.a., tzn. w sytuacji gdy organ, którego działanie lub bezczynność zaskarżono, w zakresie swojej właściwości uwzględnia skargę w całości do dnia rozpoczęcia rozprawy (art. 201 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm. - zwanej dalej p.p.s.a.). Wobec faktu, iż umorzenie postępowania administracyjnego w przedmiotowej sprawie nie pozostawało w związku z autokontrolą o której mowa w art. 54 § 3 p.p.s.a., gdyż organ podjął działania przed wniesieniem skargi, a nie w związku z jej wniesieniem, skarżącemu nie przysługuje od organu zwrot kosztów postępowania.
Na powyższe postanowienie zażalenie wniósł skarżący M. K. wnosząc o zmianę zaskarżonego postanowienia lub o jego uchylenie i przekazanie sprawy sądowi pierwszej instancji do ponownego rozpatrzenia. W uzasadnieniu zażalenia skarżący wskazał, że postanowienie Ministra Infrastruktury "powodujące jakoby wyjście tego organu z bezczynności datowane jest na 30 kwietnia 2009 r. i w tej samej dacie skarżący złożył za pośrednictwem organu skargę na bezczynność tegoż organu". Zdaniem skarżącego Sąd pierwszej instancji wadliwie przyjął, że organ podjął działania kwalifikowane jako wyjście z bezczynności jeszcze przed wniesieniem skargi na bezczynność.
Ponadto zdaniem skarżącego Minister Infrastruktury pozostawał w bezczynności do chwili kiedy przekazał akta postępowania administracyjnego Ministrowi Spraw Wewnętrznych i Administracji, tj. do dnia 10 czerwca 2009 r.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Na wstępie wskazać należy, że od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 26 sierpnia 2009 r. o umorzeniu postępowania sądowego nie została wniesiona skarga kasacyjna. Tymczasem zarzuty podniesione w zażaleniu na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 11 grudnia 2009 r. w istocie stanowią polemikę z ww. orzeczeniem z 26 sierpnia 2009 r.
Jedynie na marginesie wskazać należy na fakt, że wbrew twierdzeniom skarżącego skarga na bezczynność nie została złożona w dniu 30 kwietnia 2009 r., a w dniu 4 maja 2009 r., co wynika nie tylko z prezentaty organu oraz daty samej skargi ale także z wiążących w sprawie ustaleń Naczelnego Sądu Administracyjnego zawartych w uzasadnieniu postanowienia z dnia 23 listopada 2009 r., sygn. akt I OZ 1069/09.
Odnosząc się do przedmiotu niniejszego postępowania zażaleniowego wskazać należy, że zaskarżone orzeczenie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego odpowiada prawu. Zgodnie z treścią art. 200 p.p.s.a. w razie uwzględnienia skargi przez sąd pierwszej instancji przysługuje skarżącemu od organu, który wydał zaskarżony akt lub podjął zaskarżoną czynność albo dopuścił się bezczynności, zwrot kosztów postępowania niezbędnych do celowego dochodzenia praw. Jednocześnie przepis art. 201 § 1 p.p.s.a. rozszerza katalog wymieniony w art. 200 p.p.s.a. o sprawy w których umorzono postępowanie z przyczyny określonej w art. 54 § 3 p.p.s.a.
Odnosząc powyższe do realiów niniejszej sprawy stwierdzić należy, że wobec umorzenia postępowania administracyjnego z uwagi na jego bezprzedmiotowość, a nie jak chciałby skarżący na skutek uwzględnienia skargi przez organ w trybie autokontroli, brak było podstaw prawnych do zwrotu kosztów postępowania sądowego na rzecz skarżącego.
Mając na uwadze powyższe Naczelny Sąd Administracyjny w oparciu o art. 184 w związku z art. 197 § 2 P.p.s.a. postanowił zażalenie oddalić.