Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Joanna Runge - Lissowska po rozpoznaniu w dniu 23 października 2009 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia G.C. na zarządzenie Przewodniczącej Wydziału I Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 7 września 2009 r. sygn. akt I SA/Wa 1447/09 o wezwaniu skarżącego do uiszczenia wpisu sądowego w sprawie ze skargi G.C. na decyzję Ministra Skarbu Państwa z dnia [...] lipca 2009 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności zaświadczeń postanawia: oddalić zażalenie
Zarządzeniem z dnia 7.09.2009 r., sygn. akt I SA/Wa 1447/09, Przewodnicząca Wydziału I Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wezwała G.C. od skargi na decyzję Ministra Skarbu Państwa.
Zażalenie na to zarządzenie wniósł do Naczelnego Sądu Administracyjnego G.C., podnosząc, iż uważa za nieuzasadnione ponoszenie kosztów w sprawie, która toczy się z winy organów.
Rozpoznając zażalenie na zaskarżone zarządzenie Naczelny Sąd Administracyjny zważył, iż nie ma ono usprawiedliwionych podstaw.
Wniesione przez stronę zażalenie jest bezzasadne w świetle art. 220 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Przepis ten stanowi, iż Sąd nie podejmie żadnych czynności na skutek pisma, od którego nie zostanie uiszczona należna opłata. W tym przypadku przewodniczący wzywa wnoszącego pismo, aby pod rygorem pozostawienia pisma bez rozpoznania uiścił opłatę w terminie siedmiu dni od doręczenia wezwania.
W tej sytuacji uznać należy, iż zaskarżone zarządzenie wydano zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa.
W tym stanie rzeczy orzeczono jak w sentencji, na podstawie art. 184 w zw. z art. 197 § 2 i art. 198 wskazanej ustawy.