Zażalenie na postanowienie WSA w Krakowie w sprawie ze skargi na decyzję Wojewody Małopolskiego , nr [...] w przedmiocie ustalenia odszkodowania za nieruchomość
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jolanta Sikorska po rozpoznaniu w dniu 24 października 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia B. D. i E. D. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 14 czerwca 2018 r., sygn. akt II SA/Kr 149/18 o odrzuceniu wniosku o przywrócenie terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi w sprawie ze skargi B. D. i E. D. na decyzję Wojewody Małopolskiego z dnia [...] listopada 2017 r., nr [...] w przedmiocie ustalenia odszkodowania za nieruchomość postanawia: uchylić zaskarżone postanowienie.

Inne orzeczenia o symbolu:
6180 Wywłaszczenie nieruchomości i odszkodowanie, w tym wywłaszczenie gruntów pod autostradę
Inne orzeczenia z hasłem:
Przywrócenie terminu
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Wojewoda
Uzasadnienie strona 1/2

Postanowieniem z dnia 14 czerwca 2018 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie odrzucił wniosek B. D.i E. D. o przywrócenie terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi. W uzasadnieniu wskazał, że zarządzeniami z 7 lutego 2018 r. skarżący zostali wezwani do uiszczenia solidarnie wpisu od skargi oraz uzupełnienia braków formalnych skargi, które zostały im doręczone 5 marca 2018 r. Należny wpis uiszczono 9 marca 2018 r., jednak w zakreślonym terminie nie uzupełniono braków formalnych skargi, dlatego postanowieniem z 10 kwietnia 2018 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie odrzucił skargę. Pismem z 27 kwietnia 2018 r. skarżący złożyli przedmiotowy wniosek.

Wojewódzki Sąd Administracyjny podniósł, że zasadniczą przyczyną uchybienia terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi wskazaną przez skarżących był fakt przebywania skarżącego E. D. w szpitalu od 21 lutego do 30 marca 2018 r., a zatem był on hospitalizowany również w dacie odbioru przez B. D. powyższych wezwań. Ze zwrotnego potwierdzenia odbioru wezwań wynika, iż korespondencja została odebrana przez B. D., jako "pełnomocnika" skarżącego E. D., a w związku z tym skarżąca musiała posiadać stosowne upoważnienie - co najmniej - do odbioru korespondencji w imieniu E. D., przez co przyjęła ona na siebie obowiązek poinformowania go o ich treści. Przyjmując nawet, że w okresie, w którym skarżący E. D. przebywał w szpitalu, nie miał on możliwości uzupełnienia skargi poprzez złożenie jej odpisu, to okoliczność ta ustała w dacie wypisu skarżącego ze szpitala, a w związku z tym należało przyjąć, że siedmiodniowy termin, o którym mowa w art. 87 § 1 p.p.s.a. do wniesienia wniosku o przywrócenie terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi w odniesieniu do tego skarżącego upływał z dniem 6 kwietnia 2018 r. Tymczasem skarżący E. D. złożył taki wniosek dopiero 27 kwietnia 2018 r., który Sąd uznał za spóźniony.

Odmiennie natomiast wyglądała sytuacja skarżącej, która nie wykazała, aby w okresie od dnia odbioru wezwania do usunięcia braków formalnych skargi (5 marca 2018 r.), do dnia wystąpienia z wnioskiem o przywrócenie terminu do uzupełnienia tych braków (27 kwietnia 2018 r.), po jej stronie wystąpiły okoliczności uniemożliwiające jej wypełnienie w zakreślonym do tego terminie zobowiązania sądu. Przyjmując nawet, że niemożliwość uzupełnienia braków skargi w postaci wykazania przez skarżącą interesu prawnego do wniesienia skargi wynikała z faktu braku dostępu do mieszkania skarżącego E. D., w którym miały znajdować się wszelkie dokumenty związane ze sprawą, Sąd ten uznał, że również w odniesieniu do skarżącej ewentualna przyczyna uchybienia terminu ustała z datą wypisu skarżącego ze szpitala. W związku z tym także i wniosek skarżącej o przywrócenie terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi Sąd pierwszej instancji uznał za spóźniony.

Zażalenie na powyższe postanowienie wnieśli skarżący, podnosząc, że przyczyna uchybienia terminu przez E. D. trwała do końca kwietnia 2018 r., bowiem po wyjściu ze szpitala nadal cierpiał na niedowład kończyn i miał upośledzony wzrok, co uniemożliwiło mu skuteczne powołanie zaufanego pełnomocnika, a jedynie w rzadkich i sprzyjających momentach mógł podpisać pisma sporządzone przez siostrę. Dopiero pod koniec kwietnia skarżący poczuł się wystarczająco dobrze, aby złożyć przedmiotowy wniosek. Odnośnie niewykazania interesu prawnego przez B. D. wskazano, że w zaskarżonej decyzji jest ona wymieniona jako uczestnik postępowania, dlatego nie widzi konieczności uzasadniania swojego interesu prawnego.

Strona 1/2
Inne orzeczenia o symbolu:
6180 Wywłaszczenie nieruchomości i odszkodowanie, w tym wywłaszczenie gruntów pod autostradę
Inne orzeczenia z hasłem:
Przywrócenie terminu
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Wojewoda