Brak wyczerpania środków zaskarżenia /art. 52 par. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz.U. nr 153 poz. 1270/ ma miejsce również w przypadku wniesienia skargi do sądu administracyjnego po uprzednim wniesieniu środka zaskarżenia, przysługującego w postępowaniu administracyjnym, ale przed jego rozpoznaniem przez właściwy organ administracyjny.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Jan Paweł Tarno (spr.) po rozpoznaniu w dniu 9 marca 2004 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Rektora [...] na decyzję Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia [...] listopada 2003 r. nr [...] w przedmiocie cofnięcia uprawnienia do prowadzenia wyższych studiów zawodowych oraz studiów magisterskich na kierunku "[...]" p o s t a n a w i a odrzucić skargę
Strona skarżąca wniosła skargę na decyzję wydaną w pierwszej instancji, co prawda po uprzednim wniesieniu do Ministra Edukacji Narodowej i Sportu wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy, ale przed jego rozpoznaniem w postępowaniu odwoławczym. Tym samym nie został spełniony warunek uprzedniego wyczerpania środków zaskarżenia, o którym mowa w art. 52 par. 1 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270). Stosownie bowiem do par. 2 cyt. przepisu przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, przewidziany w ustawie. Nie można zatem mówić o spełnieniu tego warunku, dopóki wniesiony przez stronę środek zaskarżenia nie zostanie rozpoznany przez organ administracyjny. Z tego względu skarga podlegała odrzuceniu na zasadzie art. 52 par. 1 w zw. z art. 58 par. 1 pkt 6 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.