Wojewoda, jako organ wyższego stopnia w rozumieniu art. 17 pkt 1 Kpa jest właściwy do rozpatrzenia odwołania od decyzji w sprawie pomocy społecznej nie uchybia przepisom Konstytucji RP, ani też postanowieniom Europejskiej Karty Samorządu Terytorialnego. Konstytucja w art. 16 i art. 166 przyzwala, w razie uzasadnionych potrzeb państwa, na zlecenie ustawą jednostkom samorządu terytorialnego zadań wykonywanych nie we własnym imieniu i nie na własną odpowiedzialność, z określeniem trybu przekazywania i sposobu wykonywania zadań zleconych. Europejska Karta Samorządu Terytorialnego sporządzona w Strasburgu dnia 15 października 1985 r., która weszła w życie w Rzeczypospolitej Polskiej z dniem 1 marca 1994 r./Dz.U. 1994 nr 124 poz. 607/ w art. 8 obliguje umawiające się państwa do uznania za wiążące, że wszelka kontrola administracyjna działalności społeczności lokalnych może być dokonywana wyłącznie w sposób oraz w przypadkach przewidzianych w Konstytucji lub w ustawie /ust. 1/, oraz że może ona obejmować kontrolę celowości realizowaną przez organ wyższego szczebla w odniesieniu do zadań, których wykonanie zostało społecznościom lokalnym delegowane /ust. 3/.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu na rozprawie sprawy z wniosku Samorządowego Kolegium Odwoławczego w L. o rozpatrzenie sporu kompetencyjnego powstałego między Samorządowym Kolegium Odwoławczym w L., a Wojewodą L. w przedmiocie właściwości, jako organu wyższego stopnia, do rozpatrzenia odwołania od decyzji wydanej z upoważnienia Rady Miejskiej w B. przez Kierownika Ośrodka Pomocy Społecznej w B. z dnia 28.01.1999 r. w sprawie zasiłku okresowego, postanawia wskazać Wojewodę L. jako organ właściwy do rozpoznania odwołania Janiny B. od decyzji wydanej z upoważnienia Rady Miejskiej w B. przez Kierownika Ośrodka Pomocy Społecznej w B. z dnia 28 stycznia 1999 r. (...) w sprawie zasiłku okresowego.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w L. na podstawie art. 22 par. 2 i par. 3 pkt 2 Kpa w zw. z art. 17 pkt 1 Kpa /w brzmieniu ustalonym w art. 2 pkt 7 ustawy z dnia 29 grudnia 1998 r. o zmianie niektórych ustaw w związku z wdrożeniem reformy ustrojowej państwa - Dz.U. nr 162 poz. 1126/, art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 12 października 1994 r. o samorządowych kolegiach odwoławczych /Dz.U. nr 122 poz. 593 ze zm./ /w brzmieniu nadanym ustawą z dnia 18 grudnia 1998 r. o zmianie ustawy o samorządowych kolegiach odwoławczych - Dz.U. nr 162 poz. 1124/, z uwzględnieniem treści przepisów zawartych w art. 2 pkt 4 i art. 7 pkt 4 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o administracji rządowej w województwie /Dz.U. nr 91 poz. 577/ oraz art. art. 11 i art. 31 ustawy z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej /t.j. Dz.U. 1998 nr 64 poz. 414 ze zm./ - wniosło o rozstrzygnięcie negatywnego sporu kompetencyjnego powstałego między Samorządowym Kolegium Odwoławczym w L. a Wojewodą Lubelskim i ustalenie, który z ww. organów jest właściwy, jako organ wyższego stopnia, do rozpatrzenia odwołania Janiny B. od decyzji wydanej z upoważnienia Rady Miejskiej w B. przez Kierownika Ośrodka Pomocy Społecznej w dniu 28.01.1999 r. (...), w sprawie odmowy przyznania zasiłku okresowego.
W uzasadnieniu wniosku Samorządowe Kolegium Odwoławcze w L. wskazało, że ustawa o pomocy społecznej w art. 11 kwalifikuje zasiłki okresowe jako zadania zlecone gminie z zakresu administracji rządowej. Ustawa nie wskazuje jednocześnie organu wyższego stopnia nad organami jednostek samorządu terytorialnego realizującymi te zadania z zakresu administracji rządowej, który byłby właściwy do rozpatrzenia odwołania w przedmiotowej sprawie.
Akta sprawy, mimo pierwotnego pouczenia w decyzji, zostały przekazane przez Ośrodek Pomocy Społecznej w B. do Wydziału Spraw Społecznych (...) Urzędu Wojewódzkiego w Lublinie, którego Dyrektor działa z upoważnienia Wojewody. Wojewoda uznał się za niewłaściwego w tej sprawie i przekazał odwołanie w trybie art. 65 par. 1 Kpa do rozpatrzenia przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze w L.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w L. uznało się również za organ niewłaściwy do rozpatrzenia wniesionego odwołania. Zdaniem Kolegium, stosownie do przepisów art. 17 pkt 1 Kpa w brzmieniu ustalonym ustawą z dnia 29 grudnia 1998 r. o zmianie niektórych ustaw w związku z wdrożeniem reformy ustrojowej państwa /Dz.U. nr 162 poz. 1128/, art. 1 ustawy z dnia 12 października 1994 r. o samorządowych kolegiach odwoławczych w brzmieniu nadanym ustawą z dnia 18 grudnia 1998 r. o zmianie tej ustawy /Dz.U. 162 poz. 1124/, oraz art. 7 pkt 4 w zw. z art. 2 pkt 4 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o administracji rządowej w województwie /Dz.U. nr 91 poz. 577/ - samorządowe kolegia odwoławcze są organami wyższego stopnia w rozumieniu przepisów Kpa i ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ w indywidualnych sprawach z zakresu administracji publicznej należących do właściwości jednostek samorządu terytorialnego, jeżeli przepisy szczególne nie stanowią inaczej. Organem wyższego stopnia w rozumieniu przepisów o postępowaniu administracyjnym w stosunku do organów administracji rządowej jest natomiast wojewoda.