Skarga kasacyjna na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w B. w przedmiocie: umorzenia postępowania egzekucyjnego
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Sędzia NSA Zdzisław Pietrasik po rozpoznaniu w dniu 19 stycznia 2011r. na posiedzeniu niejawnym skargi kasacyjnej A. S. z dnia 10 stycznia 2011r. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 29 grudnia 2010r. sygn. akt I SA/Bd 1021/10 odrzucającego skargę w sprawie ze skargi A. S. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie: umorzenia postępowania egzekucyjnego postanawia: odrzucić skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia 29 grudnia 2010r. Wojewódzki Sad Administracyjny w Bydgoszczy odrzucił skargę A. S. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia [...]. Odpis postanowienia wraz z pouczeniem o sposobie wniesienia skargi kasacyjnej został doręczony stronie w dniu 03 stycznia 2011r.

W dniu 10 stycznia 2011r. skarżący nadał w urzędzie pocztowym, sporządzone osobiście pismo zatytułowanie "Zażalenie na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 29 grudnia 2010r."

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy zważył, co następuje:

Na wstępie Sąd zauważa, że zgodnie z art. 173 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2002r. Nr 153, poz. 1270 ze zm. - dalej p.p.s.a.) od wydanego przez wojewódzki sąd administracyjny wyroku lub postanowienia kończącego postępowanie w sprawie przysługuje skarga kasacyjna do Naczelnego Sądu Administracyjnego, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej. Skargę kasacyjną może wnieść strona, prokurator lub Rzecznik Praw Obywatelskich po doręczeniu im odpisu orzeczenia z uzasadnieniem (§ 2). Przykładem postanowienia kończącego postępowanie jest postanowienie odrzucające skargę z powodu nieuiszczenia od niej wpisu. (por. komentarz do art. 173 p.p.s.a. [w:] B. Dauter, B. Gruszczyński, A. Kabat, M. Niezgódka-Medek, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, LEX, 2009, wyd. III).

W związku z powyższym pismo zatytułowane "Zażalenie...", które skarżący wniósł w ustawowym terminie do wniesienia skargi kasacyjnej, należało potraktować jako skargę kasacyjną z uwagi na fakt, iż Sąd rozpoznając sprawę bierze pod uwagę nie tytuł pisma, a jego treść.

Stosownie do art. 175 § 1 i 2 p.p.s.a. skarga kasacyjna powinna być sporządzona przez adwokata lub radcę prawnego, w sprawach obowiązków podatkowych doradcę podatkowego, a w sprawach własności przemysłowej przez rzecznika patentowego. Zgodnie z § 2 wskazanego artykułu, wymogi przymusu adwokackiego nie mają zastosowania, gdy skargę sporządza sędzia, prokurator, notariusz, radca Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa albo profesor lub doktor habilitowany nauk prawnych, będący stroną, jej przedstawicielem lub pełnomocnikiem, albo gdy skargę kasacyjną wnosi prokurator lub Rzecznik Praw Obywatelskich.

Naczelny Sąd Administracyjny w postanowieniu z dnia 28 stycznia 2004r., sygn. akt FSK 3/04 stwierdził, że sporządzanie skargi kasacyjnej przez stronę z naruszeniem art. 175 § 1-3 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi jest brakiem kasacji, który uzasadnia jej odrzucenie.

Tutejszy Sąd w pełni podziela powyższy pogląd NSA, jak również stanowisko doktryny, że brak skargi kasacyjnej, w postaci sporządzenia jej przez osobę do tego nieuprawnioną jest brakiem tego typu, iż odrzucenie skargi w tym wypadku nie wymaga uruchomienia trybu usuwania braków formalnych (por. H. Knysiak-Molczyk, M. Romańska, T. Woś, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, LexisNexis, Warszawa 2005, s. 562).

Sąd przesyłając odpis postanowienia z dnia 29 grudnia 2010r. odrzucającego skargę, pouczył stronę w piśmie z dnia 30 grudnia 2010r. o sposobie wniesienia skargi kasacyjnej, terminie, jak również o wymogach skargi kasacyjnej wynikających z art. 175 § 1 i 3 wskazanej ustawy (pkt 1 i 2 Pouczenia). Strona skarżąca jednak sporządziła i wniosła skargę kasacyjną osobiście, nie będąc jednym ze wskazanych w powyższym artykule podmiotów.

Z uwagi na wyżej wymienione okoliczności należało uznać, że skarga kasacyjna została sporządzona przez podmiot do tego nieuprawniony, co czyni ją niedopuszczalną i podlegającą odrzuceniu na podstawie art. 178 p.p.s.a.

Strona 1/1