Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Sędzia WSA Halina Adamczewska-Wasilewicz po rozpoznaniu w dniu 27 marca 2015 r. na posiedzeniu niejawnym skargi kasacyjnej I. R. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 10 września 2014r. sygn. akt I SA/Bd 135/14 w sprawie ze skargi I. R. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w T. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku akcyzowego z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodu osobowego. postanawia: odrzucić skargę kasacyjną
Wyrokiem z dnia 10 września 2014r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy oddalił skargę I. R. (skarżącej) na decyzję Dyrektora Izby Celnej w T. z dnia [...] w przedmiocie podatku akcyzowego z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodu osobowego.
Odpis wyroku wraz z pouczeniem o sposobie wniesienia skargi kasacyjnej został doręczony stronie w dniu 09 października 2014r. (k. 180, t. I akt sądowych). Od niniejszego wyroku skarżąca złożyła osobiście skargę kasacyjną (wpływ do Sądu w dniu 31 października 2014r.; k. 242-250, t. II akt sądowych).
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 175 § 1 i 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.) - zwana dalej "p.p.s.a.", skarga kasacyjna powinna być sporządzona przez adwokata lub radcę prawnego, w sprawach obowiązków podatkowych przez doradcę podatkowego, a w sprawach własności przemysłowej przez rzecznika patentowego. Zgodnie z § 2 wskazanego artykułu, wymogi przymusu adwokackiego nie mają zastosowania, gdy skargę sporządza sędzia, prokurator, notariusz, radca Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa albo profesor lub doktor habilitowany nauk prawnych, będący stroną, jej przedstawicielem lub pełnomocnikiem, albo gdy skargę kasacyjną wnosi prokurator lub Rzecznik Praw Obywatelskich.
Należy zauważyć, że pouczenie w tym przedmiocie zostało zawarte w piśmie Sądu z dnia 6 października 2014r. skierowanym do skarżącej, do którego załączono odpis wyroku z dnia 10 września 2014r. (k. 172, t. I akt sądowych). Natomiast skarżąca sporządziła i wniosła skargę osobiście, nie będąc jednym z podmiotów wskazanych w powyższym przepisie.
Określony brak skargi kasacyjnej, jest brakiem tego typu, że odrzucenie skargi w tym wypadku nie wymaga uruchomienia trybu usuwania braków formalnych
(por. H. Knysiak-Molczyk, M. Romańska, T. Woś, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, LexisNexis, Warszawa 2005, s. 562).
Naczelny Sąd Administracyjny w postanowieniu z dnia 28 stycznia 2004r., sygn. akt FSK 3/04 stwierdził, że sporządzanie skargi kasacyjnej przez stronę z naruszeniem art. 175 § 1-3 p.p.s.a. jest brakiem kasacji, który uzasadnia jej odrzucenie.
Jednocześnie wskazać należy, że Sąd rozpatrzył złożone przez skarżącą wnioski o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym. Postanowieniem z dnia 12 maja 2014r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy zwolnił skarżącą od kosztów sądowych w 90% oraz odmówił przyznania prawa pomocy w pozostałym zakresie. Na powyższe postanowienie skarżąca wniosła zażalenie, które zostało oddalone przez Naczelny Sąd Administracyjny. Kolejny wniosek o przyznanie prawa pomocy w tym samym zakresie został rozpoznany postanowieniem z dnia 15 października 2014r., którym Sąd odmówił zmiany postanowienia z dnia 12 maja 2014r. Złożone od tego postanowienia zażalenie zostało oddalone postanowieniem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 8 stycznia 2015r. (k. 255, t. II akt sadowych).
Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że skarga kasacyjna została sporządzona przez podmiot do tego nieuprawniony, co czyni ją niedopuszczalną i podlegającą odrzuceniu na podstawie art. 178 p.p.s.a.