Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Sędzia WSA Urszula Wiśniewska po rozpoznaniu w dniu 1 czerwca 2015r. na posiedzeniu niejawnym wniosku D. S. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi w sprawie ze skargi D. S. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w T. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku akcyzowego z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodu osobowego postanawia: oddalić wniosek
Wraz ze skargą na decyzję Dyrektora Izby Celnej w T. z dnia [...]. skarżący pismem z dnia 16 kwietnia 2015r. wniósł o przywrócenie terminu do jej złożenia. Uzasadniając wniosek podał, że nie miał wiedzy o wydanej decyzji do czasu wszczęcia wobec niego postępowania egzekucyjnego. Wskazał, ze decyzją została doręczona na adres kancelarii radcy prawnego A. M., który nie powiadomił skarżącego o tym fakcie. Skarżący wyjaśnił, że w toku postępowania przed organami reprezentował go inny pełnomocnik - radca prawny A. B.j, który ze względu na stan zdrowia poprosił o pomoc radcę prawnego A. M.. Miał on w imieniu skarżącego wnieść odwołanie od decyzji Naczelnika Urzędu Celnego w B. z dnia [...]. Skarżący podkreślił, że radca prawny A. B. poinformował go, że to on, a nie radca prawny A. M.i, będzie nadal, w dalszym toku postępowania, pełnił rolę pełnomocnika. Wobec powyższego, jak zaznaczył skarżący, nie miał wiedzy o doręczeniu decyzji radcy prawnemu A. M., który zaniechał powiadomienia o tym zarówno skarżącego jak i radcę prawnego A. B.. Dodał, że organ decyzję wysłał tylko na adres kancelarii A. M., niedoręczając jej skarżącemu, jako stronie. W ocenie skarżącego uchybienie terminowi do wniesienia skargi nie było przez niego w żaden sposób zawinione. Skarżący zaznaczył, że dochował należytej staranności, zachował siedmiodniowy termin do złożenia wniosku o przywrócenie terminu oraz dopełnił czynności, której uchybił.
W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej odrzucenie z powodu uchybienia terminowi do jej wniesienia.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi nie zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012r. poz. 270) dalej jako: "p.p.s.a.", jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek przywróci termin. Na podstawie art. 87 § 1 i § 3 p.p.s.a. pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu, z tym, że wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi wnosi się za pośrednictwem organu, w sprawie - Dyrektora I. C., albowiem jego decyzja jest przedmiotem skargi. W piśmie o przywrócenie terminu należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w jego uchybieniu (§ 2 art. 87). Uprawdopodobnienie, a nie udowodnienie, braku winy oznacza wykazanie tej okoliczności z dużą wiarygodnością.
Wskazać należy, że pojęcie braku winy nie ma definicji legalnej i każdorazowo musi być analizowane na gruncie konkretnego stanu faktycznego. Brak winy w uchybieniu terminowi oznacza pozytywną ocenę działań strony w zestawieniu z wymogiem dopełnienia w takich okolicznościach maksymalnej staranności przy dokonywaniu czynności procesowej. Orzecznictwo sądowe wypracowało pewne standardy zachowań i zdarzeń, które przyjmuje się jako brak winy przy uchybieniach terminom. Generalne wnioski płynące z tego orzecznictwa wskazują, że z brakiem winy mamy do czynienia wtedy, gdy strona nie mogła usunąć przeszkody do dokonania czynności w terminie, nawet przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku. Mieszczą się więc tu wszystkie przypadki działań leżących poza jakimkolwiek wpływem na nie samej strony (np. mylne pouczenie o terminach zaskarżenia, brak przekazania pisma przez dorosłego domownika), jak i nietypowe zdarzenia dotykające samej strony (np. nagła choroba czy incydent zakłócający istotnie jej funkcjonowanie).