Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie Sędzia WSA Teresa Liwacz po rozpoznaniu w dniu 25 lutego 2013r. na posiedzeniu niejawnym wniosku J. S. o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym w sprawie ze skargi na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności zażalenia postanawia oddalić wniosek
Skarżący wniósł skargę na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w B. w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności zażalenia Wraz ze skargą złożył wniosek o przyznanie mu prawa pomocy w zakresie całkowitym tj. przez zwolnienie go od kosztów sądowych w całości i ustanowienie dla niego w tej sprawie pełnomocnika - adwokata z urzędu.
Postanowieniem z dnia 30 maja 2012r. Sąd oddalił wniosek o przyznanie prawa pomocy, wskazując w uzasadnieniu, że skarga w tej sprawie, podobnie jak w 149 innych sprawach wraz zawartym w niej wnioskiem o prawo pomocy, jest przejawem nadużycia prawa do sądu i prawa pomocy.
Na powyższe postanowienie skarżący wniósł zażalenie, które zostało oddalone przez Naczelny Sąd Administracyjny.
Następnie skarżący został wezwany do uiszczenia wpisu od skargi w terminie 7 dni pod rygorem jej odrzucenia. W terminie ustawowym skarżący nie uiścił wpisu, wobec czego postanowieniem z dnia 05 listopada 2012r. Sąd odrzucił skargę.
Po doręczeniu skarżącemu postanowienia o odrzuceniu skargi, skarżący w zbiorczym piśmie odnoszącym się do 14 spraw złożył kolejny wniosek o prawo pomocy w zakresie całkowitym tj. zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata z urzędu.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Prawo pomocy obejmuje zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego. Ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego w ramach prawa pomocy jest równoznaczne z udzieleniem pełnomocnictwa (art. 244 § 1 i § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012r. poz. 270, dalej ustawa p.p.s.a.).
Przepis art. 245 ustawy p.p.s.a. przewiduje możliwość przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym lub częściowym. Prawo pomocy w zakresie całkowitym obejmuje zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie profesjonalnego pełnomocnika w sytuacji, kiedy osoba fizyczna wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania (art. 246 § 1 pkt 1 ustawy p.p.s.a.). Z kolei prawo pomocy w zakresie częściowym (art. 246 § 1 pkt 2 ustawy p.p.s.a.) polega na zwolnieniu tylko od opłat sądowych w całości lub w części albo tyko od wydatków albo od opłat sądowych i wydatków lub obejmuje ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego. Następuje w sytuacji, gdy osoba fizyczna wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania dla siebie i rodziny.
Należy w tym miejscu podkreślić, że analizowany wniosek o przyznanie prawa pomocy jest kolejnym wnioskiem strony w tym zakresie. Podkreślenia również wymaga fakt, że postanowienia odmawiające przyznania skarżącemu prawa pomocy z uzasadnieniem, jak postanowienie z dnia 30 maja 2012r. zapadły w szeregu innych spraw i część z nich poddana została kontroli przez Naczelny Sąd Administracyjny, który oddalił zażalenia w tym przedmiocie (vide: postanowienie NSA z 28 sierpnia 2012r. Sygn. akt II FZ 667/12, Sygn. akt 686/12, Sygn. akt 690/12, z 05 września 2012r. Sygn. akt II FZ 683/12, Sygn. akt II FZ 661/12, Sygn. akt II FZ 666/12).